«Φταίει το ζαβό το ριζικό μα;.Φταίει ο Θεός,που μας
μισεί; Φταίει το κεφάλι το κακό μας; Ποιος φταίει;…».-
( Κώστας Βάρναλης: «Οι μοιραίοι»! )
Έτος 1954. Η ταινία : «Η ωραία των Αθηνών». Όπου ο αείμνηστος «λογομάστορας» Νίκος Τσιφόρος βάζει στα χείλη του Βασίλη Αυλωνίτη το περίφημο: «Ωρέ… που πάμε; Που πάμε ρέεε…;».
Ποιος θα το φαντάζονταν, 61 χρόνια μετά, πως η συγκεκριμένη ατάκα θα…στοίχειωνε επαναλαμβανόμενη όχι σαν κωμικό, μα σαν βασανιστικά τραγικό ερώτημα από το μυαλό και στο στόμα του κάθε ΄Ελληνα.
Και φθάσαμε στο 2016. Όπου το «περίφημο»κράτος, με μεθόδους… μαγγανείας …στεγνώνει, αρμέγοντας κάθε τι που κινείται, κάθε εύκολο στόχο. Τον μισθωτό, τον επαγγελματία, τον αγρότη και βέβαια τον συνταξιούχο (αυτόν …πάγια), οδηγώντας τους στον αφανισμό.
Η κατάσταση, τα πράγματα, αποστεωμένα σε ακραίες φιλελεύθερες εκδοχές. Με αυταπάτες, αλληγορίες, ψεύδη και ιδεολογικές αγκυλώσεις… χωριό δεν γίνεται.
Έχουμε σκάσει να το λέμε και να το ξαναλέμε. Με μιά κοινωνία …πυρακτωμένη δεν κάνεις πειράματα! Οι φαντασιωστικές πολιτικάντικες διαδρομές τέλος! Οι μικροκομματικές περιχαρακώσεις τέλος!
Για καιρό απορούσαμε έως οικτιρμού με τον πολίτη που δεν …παρατούσε λέει τον…καναπέ. Κάποτε όμως «ο κόμπος φθάνει στο χτένι». Ήδη έφθασε και όλος ο κόσμος, μα όλος ο κόσμος, όλη η Ελλάδα, είναι πλέον στον δρόμο. Στην επικράτεια ένταση, κατάσταση εκρηκτική, αδιέξοδο, οι πάντες στα…κάγκελα!
Το θυμοσοφικό πως «οι πολλοί δεν είναι τρελλοί» είναι σωστό. Όσοι με αλαζονική αυτοπεποίθηση το αγνοούν, κάνουν λάθος και σύντομα θα το πληρώσουν. Ο κοσμάκης όμως τι φταίει; Με υποσχόμενα αυθαίρετα, παράταιρα, ανοικονόμητα, σαχλά μπαλώματα, διορθώσεις και…αναθεωρήσεις δεν πάμε πουθενά. Ζούμε συναινετικό…βιασμό με καθημαγμένο μέλλον. Ως πότε;
Ένα χρόνο τώρα στην διακυβέρνηση και εξακολουθείτε να μιλάτε για «υπονομευόμενη διαπραγμάτευση». Σιγά το…νέο! Δεν τους ξέρατε; Δεν τους γνωρίζατε τι …κουμάσια είναι; Έπρεπε προκλητικά να σας πουν, πως «σας ζητήσαμε αγελάδα κι΄εσείς μας στείλατε …γάτα;»!
Τι γυρεύει ο κόσμος; Πάντως όχι προσχώρηση σε δεδομένα επιβαλλόμενης έξωθεν δογματικής λιτότητας, στην οποία απερίφραστα οι κυβερνώντες όχι μόνο συναινούν, αλλά υπερθεματίζουν προτείνοντας κατακρεούργηση κοινωνικών δικαιωμάτων του πολίτη.(π.χ.Ασφαλιστικό).
Αυτό που προτείνεται είναι παρανοϊκό.Δεν υπάρχει παγκόσμια προηγούμενο εφαρμογής ασφαλιστικού σχεδίου-συστήματος που να μην συνοδεύεται από αναλογιστική προσέγγιση. Με τους περιβόητους δείκτες αναπλήρωσης και τον νέο τρόπο υπολογισμού δεν κάνεις τίποτα άλλο από το να …βαφτίζεις κάθε σύνταξη ανταποδοτική και να την καθιστάς βραχυπρόθεσμα προνοιακό επίδομα! Κάποτε υπήρχαν έως και 358 Ταμεία.
Ήρθε η Πετραλιά και τα περιόρισε σε 135. Με τον χρόνο μειώθηκαν σε λιγότερα.
Τώρα, με …φάλτσες επινοήσεις …άρπα-κόλα, προτείνεις να τα συνενώσεις σε ένα.
Χωρίς οργανόγραμμα η προσπάθεια θα οδηγηθεί σε χάος. Και δεν είναι μόνον αυτό. Στον ίδιο φορέα θα εντάξεις και τα ταμεία υγείας! Δηλαδή …μπάχαλο και θα γελάσει ο…κάθε πικραμένος! Καταλαβαίνεις Κε Κατρούγκαλε; Τα άγαρμπα εμμονικά στερεότυπα, οδηγούν σε παρεμβάσεις αλισυτελείς!
Όσον αφορά το Αγροτικό, σου στείλαν γραμμένους δύο νόμους οι φίλοι μας οι εταίροι και θέλεις δεν θέλεις θα τους εφαρμόσεις. Τίποτα παρακάτω και τίποτα παραπάνω. (Κάτι ξέρει ο Ρωμανιάς). Όσα λες και υπόσχεσαι στον αγροτόκοσμο για βελτιώσεις κ.λ.π. είναι …προφάσεις εν αμαρτίαις, δηλαδή …άλλα λόγια ν’αγαπιόμαστε!
Και κάτι τελευταίο: Ξεκαθαρίστε τι είναι Ασφαλιστικό και τι…Φορολογικό. Και μην μπερδεύετε τον κόσμο με νούμερα και αριθμούς.
Πέστε του την αλήθεια. Έρχεται καταιγίδα. Πέστε του πως το 2016, η χρονιά που άρχισε θα
είναι Annus Horribilis=έτος ερρεβώδες, φρικτό, απαίσιο…
Υ.Γ. Σε ότι αφορά Κε Τσίπρα το «Είναι η εφαρμογή ηλίθιε»που σου ξεστόμισε ο αντιπαθής,προκλητικός απρεπής και εχθρικός Σόιμπλε, έπρεπε άμεσα να του ανταπαντήσεις: «Είναι η βαρβαρότητά σας ηλίθιε!».Ψάξε να δείς τι είχαν σε ανάλογες στιγμές πιέσεων ανταπαντήσει ο Γεώγιος Παπανδρέου στον Λύντον Τζόνσον και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής στον τότε Γερμανό καγκελάριο Σμίντ.!...
Χαράλαμπος Μώκος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου