 |
| Ρεπορτάζ Βασίλης Σ. Κανέλλης |
Το in ρώτησε 35 πολίτες από 19 έως 40+ για τις εκλογές. Πώς αισθάνονται για τη χώρα, με τι κριτήρια θα ψηφίσουν, πώς κρίνουν το πολιτικό σύστημα
Απογοήτευση από το πολιτικό σύστημα, παραίτηση από τις εξελίξεις, τάση στήριξης των μικρών κομμάτων για να έχουν μια ευκαιρία, η οικονομία και η βελτίωση του κράτους στις προτεραιότητες.
Αυτά είναι κατά βάση τα συμπεράσματα μεγάλης έρευνας του in για τις επερχόμενες εκλογές και πώς θα ψηφίσουν δύο γενιές Ελλήνων. Εκείνοι που ανήκουν στους Millennials, δηλαδή οι γεννημένοι μεταξύ 1980 και 1994 και όσοι ανήκουν στη γενιά Z, όσοι γεννήθηκαν μεταξύ 1995 και 2015.
Ρωτήσαμε 35 παιδιά από αυτές τις δύο γενιές, πολίτες με διαφορετικά βιώματα, με διαφορετικές σταθερές, θέλω και πιστεύω. Τους ζητήσαμε να μας πουν όχι τι θα ψηφίσουν στις εκλογές της 21ης Μαϊου, αλλά αν θα ψηφίσουν και με τι κριτήρια θα το κάνουν.
Τους ρωτήσαμε πώς βλέπουν το πολιτικό σύστημα στη χώρα, αν ελπίζουν σε ένα καλύτερο αύριο, αν τους επηρεάζουν οι γονείς τους, ο κοινωνικός περίγυρος, η οικονομική τους κατάσταση.
Και τους ζητήσαμε να μας πουν τη γνώμη τους για τους πολιτικούς σήμερα, γι’ αυτά που υπόσχονται, για το αν τους επηρεάζουν τα social media κι αν θα διαβάσουν τα προγράμματα των κομμάτων προτού σπεύδουν στις κάλπες.
Οι απαντήσεις τους εξαιρετικά ενδιαφέρουσες και θα πρέπει να τις αναλύσουν τα επιτελεία των κομμάτων. Διότι μπορεί οι επικοινωνιολόγοι να χαράσσουν καμπάνιες μέσα στα γραφεία τους, αλλά η κοινωνία έχει άλλη άποψη.
Ειδικά τα νέα παιδιά, οι ηλικίες από 19 έως 45 ετών. Πολίτες που σπουδάζουν, που αναζητούν εργασία, που έχουν ήδη βρει μια δουλειά υποαμειβόμενη.
Νέοι που είναι οργισμένοι για την απαξίωση των σπουδών τους, μεγαλύτεροι που έχουν βγει στην αγορά εργασίας και αγωνίζονται να επιβιώσουν, αλλά και ακόμη πιο μεγάλοι με οικογένειες που θέλουν σταθερότητα.
Αν θα μπορούσε κανείς να ομαδοποιήσει τις απαντήσεις των δύο αυτών γενεών θα έβγαζε εντυπωσιακά στοιχεία που θα ήταν «μπούσουλας» για τα κόμματα στο δρόμο προς τις εκλογές.
Για παράδειγμα οι περισσότερο νέοι δεν ενδιαφέρονται και δεν μιλάνε ιδιαίτερα για τις πολιτικές εξελίξεις. Λένε ότι θα ψηφίσουν στην πλειονότητά τους, αλλά μπορεί να αποφασίσουν την τελευταία στιγμή.
Πολλοί από αυτούς βρίσκονται υπό την επίδραση της τραγωδίας των Τεμπών, οι πιο μεγάλοι ενδιαφέρονται για τα εθνικά θέματα και για την ασφάλεια της χώρας, οι περισσότεροι αγωνιούν για την οικονομική τους κατάσταση, για τις ευκαιρίες που τους δίνει η χώρα τους.
Σχεδόν όλοι, όμως, αισθάνονται απογοητευμένοι από το πολιτικό προσωπικό και από τις υποσχέσεις που δίνονται και δεν υλοποιούνται.
Και ξέρετε ποιο είναι το σύνθημα σχεδόν όλων των ερωτηθέντων; «Θα ψηφίσουμε αυτόν που θα κάνει λιγότερο κακό στη χώρα. Στους τυφλούς θα ψηφίσουμε τον μονόφθαλμο».
Πρόκειται για μια τραγική διαπίστωση για το πολιτικό σύστημα της Ελλάδας και μια απάντηση αφενός γιατί οι νέοι απέχουν κι αφετέρου γιατί πολλοί είναι εκείνοι που κάνουν τελικά ακραίες επιλογές.
Οι νέοι και οι λίγο μεγαλύτεροι φωνάζουν «Ζητείται Ελπίς» κατά τον Αντώνη Σαμαράκη. Και οι πιο πολλοί φωνάζουν… μέσα από μια παρατεταμένη σιωπή που βγαίνει ωστόσο στις διαμαρτυρίες στους δρόμους για μεγάλα γεγονότα όπως η τραγωδία στα Τέμπη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου