«ΧΩΡΙΣΜΟΣ ΣΤΑ…ΤΕΣΣΕΡΑ…!» ✑ του Μπάμπη Μώκου..

  Κάποιοι αποφάνθηκαν: Η Βουλή «Θεσμικό…Δελφινάριο!». Εμβρόντητος, έβλεπα, άκουγα και με έπιανε πότε τσαντίλα, πότε σύγκρυο, πότε αηδία. Συμφωνία των Πρεσπών. Σούρτα-Φέρτα και πολιτική…σχιζοφρένεια.

Όπου ο Μεγαλέξανδρος και ο Αριστοτέλης θα στέκονταν μπροστά της εκστατικοί και απορημένοι.’ Όπου κάποιοι θαυμάστηκαν για την αλαζονεία και τον τρόπο που παρουσιάστηκαν στο κοινοβούλιο και είπαν και ξαναείπαν πως 40 χρόνια τώρα ήταν όλοι ανίκανοι, ήταν όλοι άχρηστοι, ήταν όλοι μειωμένης πατριωτικής συνείδησης και, αλλά ήρθαν άλλοι και απάντησαν για το μέγα θέμα των Σκοπίων.

Αντιπαράθεση και –άκουσον, άκουσαν-έφθασαν και υπουργοί (μάλιστα υπουργοί!) να βγάλουν στη φόρα, ακόμα και τηλεγραφήματα ειδικού χειρισμού.

Ο Δημόσιος λόγος χαμερπής. Φαρσοκωμωδία. Απειλές, συκοφαντίες, ραδιουργίες, χαμελαιοντισμοί, υπονοούμενα…κουραμπιέδες…γκαζόζες και ξεκατινιάσματα.’
Όποια σιχαμάρα και αδιαφορία και αποστροφή και να επιδείξει κάποιος εχένους, αδύνατον σεβόμενος την κοινοβουλευτική δημοκρατία να μην επισημάνει και την όντως σοβαρή πλευρά και πολιτική σημασία των όσων διαδραματίστηκαν τελευταίως στο κοινοβούλιο.

Ένα κοινοβούλιο πρωτόγνωρο με λοιδορίες, ύβρεις, αναβολές τήρησης υποσχέσεων λόγω…βλάβης σε..μίζες αυτοκινήτων. Και δεν είναι να γελάει κανείς. Και δεν μπορεί να μείνει απαθής. Ακούσαμε και τι δεν ακούσαμε. Είδαμε και τι δεν είδαμε. Νταραβεριντζήδες, γραφικούς τηλεμαιντανούς, καραγκιοζαρίες, «γλάστρες», νταήδες και κρουνούς λεκτικής χυδαιότητας αποφοράς και ζόφου χαμαιτυπίου. Και λοιπόν; Και εν τέλει; Όμως δεν είναι, δεν πρέπει να είναι αυτή η Ελλάδα. Δεν είναι αυτοί οι Έλληνες. Στον πολίτη, σ’εμένα και τα προβλήματά μου αναφέρθηκε κανείς; Σαν να μου έκαναν πλάκα.

Όπως εδώ και τέσσερα χρόνια τώρα. Χοντρό το…δούλεμα.

Ο πατέρας μου, αλλά υποθέτω και  οι περισσότεροι πατεράδες, ανάμεσα στα άλλα, ένα πράγμα έχουν πει στον γιο τους: «Πρόσεξε παιδί μου που βάζεις την υπογραφή σου και …κάτι άλλο!». Αμφιβάλλει κανείς ότι η ψήφος είναι σαν την υπογραφή; Έψαξα, προσπάθησα–είναι αλήθεια-στις τελευταίες εκλογές να βρω για εκπροσώπηση ανθρώπους φρέσκους, ανθρώπους σοβαρούς, με γνώσεις, εμπειρία διαχείρισης δύσκολων καταστάσεων, πολιτικούς με ιδέες και όραμα που μπορούν να κάνουν δουλειά, αξιοκρατικά να δικαιούνται να ηγηθούν της χώρας και-αλίμονο- αξιοκρατικά «εζυγίσθησαν, εμετρήθησαν, ευρέθησαν …ελλειπείς» και μου προέκυψαν -ένα κάτι- σαν… Γουλιμήδες.

Η αξιοπρέπεια και ο αυτοσεβασμός στο ναδίρ. Μέχρι που φθάσαμε την τελευταία ημέρα στο …ευγενικό πρελούδιο αντιπαράθεσης Τσίπρα-Καμμένου. Όμως ο κόσμος ξέρει και κατεβαίνει από …μελοδραματικά διαζύγια με…ποιήματα. Όπως καταλαβαίνει από… «παρδαλές» πλειοψηφίες «γυρολόγων», «προθύμων»… «νοικιασμένων», καθώς και από μακιαβελικούς χειρισμούς και σκηνοθεσίες.

Αλλά κι’εσύ βρε Πάνο, να αποκαλέσεις με περίσσεια…αβρότητα τον Αλέξη, «πολιτικό εγκληματία» και «ψυχρό εκτελεστή» και να του πείτε, κατά πρόσωπο, ότι «δεν σέβεται αρχές και ιδέες»; Πολύ δεν πάει; Ειλικρινά, αν είχα εφημερίδα, ύστερα και από την τελευταία..ευγενική λεκτική ανταλλαγή στη βουλή Τσίπρα-Καμμένου θα έβαζα τον τίτλο «ΧΩΡΙΣΜΟΣ ΣΤΑ…ΤΕΣΣΕΡΑ…!, που τον αφιερώνω και στους δυο μέχρι τελευταία συνεταίρους (Sic!). Κατά τα άλλα ουδέν περίεργο. Αν αυτή δεν ήταν η τελευταία παράσταση υποκρισίας μεταξύ τους, τώρα αρχίζει το πανηγύρι.

Πάντως, φοβούμαι πως παρά το τέλος, είμαστε στην αρχή ενός διαζυγίου, βελούδινου η..ακάνθινου θα δείξει. Που υπεγράφη μα δεν τέλειωσε. Καλά τα λέει με τον τρόπο του ο Αρκάς: «Αυτός ο Φλεβάρης θα έχει πολύ-πάρα πολύ ενδιαφέρον. Από τη…μέση και κάτω!».

Ε ρε, τι έχουμε να δούμε ακόμα. ’Άμοιρη Ελλάδα!!!

✒ Γράφει ο Μπάμπης Κ. Μώκος ✒