Ο Ανδρέας Ίσκος ή Καραϊσκος γεννήθηκε στο χωριό Σταθά Βάλτου Ακαρνανίας. Πέθανε στην Αθήνα το 1857.
Υπήρξε αρματολός, αγωνιστής του 1821, σύμφωνα δε με μια εκδοχή ετεροθαλής αδελφός του Γεωργίου Καραϊσκάκη. Το 1816 μαζi με τον αδελφό του Γιαννάκη Καραϊσκο διαδέχτηκαν τον πατέρα τους Δημήτριο Καραϊσκο στο αρματολίκι του Βάλτου.
Ο Ανδρέας, όταν ήταν νέος, υπηρέτησε ως «τζοχαντάρης» (σωματοφύλακας) τον Αλή πασά Τεπελενλή.
Κατά την έναρξη του Αγώνα ταλαντεύτηκε αρχικά αν έπρεπε να πάρει μέρος σ' αυτόν, αλλά προσχώρησε στους επαναστάτες μόλις ξεσηκώθηκε η Δυτική Στερεά Ελλάδα (Μάιος 1821). Τον ίδιο μήνα αναχαίτισε στα στενά του Μακρυνόρους την εμπροσθοφυλακή του lσμαήλ πασά Πλιάσα, αναγκάζοντας τις τουρκικές δυνάμεις να ανακόψουν την προέλασή τους προς τη νοτιότερη Ελλάδα.
Συνέχισε τη δράση του με αξιόλογες επιτυχίες αγωνιζόμενος ως οπλαρχηγός των Βαλτινών στο Αγρίνιο, στην Άρτα, στο Κομπότι και στο Πέτα. Μετά την καταστροφή όμως των ελληνικών δυνάμεων εκεί (Ιούλ. 1822) δήλωσε υποταγή στους Τούρκους και ακολούθησε τον Ομέρ Βρυώνη στην πρώτη πολιορκία του Μεσολογγίου, αλλά μετά τη λήξη της προσχώρησε και πάλι στους Έλληνες (Δεκ. 1822). Τον επόμενο χρόνο αναδείχτηκε στρατηγός.
Τον Ίσκο, που ήταν από τους σημαντικούς παράγοντες της Ακαρνανίας, τον προσεταιρίστηκε ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος αμέσως μετά την άφιξή του στην Ελλάδα (Ιούλ. 1821). Αργότερα όμως ήρθε σε ρήξη μαζί του (1824), θεωρώντας τον υποστηρικτή του Γεωργίου Βαρνακιώτη* και του Γεωργίου Καραϊσκάκη.
Το 1824 ο Ίσκος πήρε μέρος στον εμφύλιο πόλεμο και κατέβηκε στην Πελοπόννησο προσχωρώντας στους κυβερνητικούς του Γεωργίου Κουντουριώτη. Υπήρξε ένας από τους αρχηγούς της άμυνας στη δεύτερη πολιορκία του Μεσολογγιού ως τον Ιανουάριο του 1826, οπότε ως μέλος επιτροπής στάλθηκε στο Ναύπλιο για να ζητήσει από την κυβέρνηση να ενισχύσει τους πολιορκημένους.
Τον Απρίλιο του ίδιου χρόνου, όταν από τη Γ' Εθνοσυνέλευση σχηματίστηκε η νέα ελληνική κυβέρνηση, η "Διοικητική Επιτροπή της Ελλάδος» με πρόεδρο τον Ανδρέα Ζαΐμη, ο Ίσκος ορίστηκε ένα από τα έντεκα μέλη της. Σύντομα όμως αποσύρθηκε στην περιοχή του Βάλτου, όπου και ξαναπροσκύνησε τους Τούρκους. Επανήλθε στα ελληνικά σώματα (1828) ύστερα από παρέμβαση του Άγγλου στρατηγού Ρίτσαρντ Τσωρτς και στα πλαίσια της τακτικής του Ιωάννη Καποδίστρια που αποσκοπούσε στον προσεταιρισμό των «προσκυνημένων» οπλαρχηγών της Στερεάς Ελλάδας
Έδρασε, τότε, κυρίως στη βορειοδυτική Ακαρνανία και συνέβαλε στην απελευθέρωσή της. Το 1829 εκλέχτηκε πληρεξούσιος στη Δ' Εθνοσυνέλευση του Άργους, το 1830 του δόθηκε ο βαθμός του χιλίαρχου, το 1837 του συνταγματάρχη και το 1843 του υποστράτηγου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου