Το προμελετημένο έγκλημα της άθλιας ελληνικής συγκυβέρνησης πραγματοποιήθηκε. προχθές το βράδυ με την υπερψήφιση των πακέτων των νέων μέτρων. Παρόλο την ισχνή πλειοψηφία των 53ών πρόθυμων ξεπουλημένων «Εθνοπατέρων», το τελικό αποτέλεσμα ήταν προδιαγεγραμμένο, αφού η ψήφιση των συγκεκριμένων μέτρων ήταν ο κεντρικός πυλώνας της συνεργασίας των τριών κομμάτων που απαρτίζουν τον κυβερνητικό-αντιλαϊκό θίασο.
Τώρα όσον αφορά τις παρενέργειες που πρόεκυψαν στα συνεταιριστικά ρετάλια του ΠΑΣΟΚ κύρια και της ΔΗΜΑΡ λιγότερο, δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια στιγμή από την γενικότερη αναδιάταξη που ετοιμάζεται να διαδραματιστεί στα κόμματα του κατεστημένου, ως αποτέλεσμα της συνολικής κρίσης του πολιτικού συστήματος που την επιδεινώνουν και την επιταχύνουν οι βάρβαρες και αντιλαϊκές πολιτικές που εφαρμόζουν.
Το τραγικό αλλά και το γελοίο του πράγματος είναι ότι στην Ελλάδα του μνημονίου βρίσκει εφαρμογή η λαϊκή και θυμόσοφη παροιμία: «στου κασίδη το κεφάλι όλοι κάνουν τον κουρέα». Αφού οι άθλιες φιγούρες των πολιτικών παλιάτσων του ΠΑΣΟΚ, από τον Λοβέρδο, τον Ραγκούση, τον Σκανδαλίδη μέχρι και τον Χρυσοχοϊδη , λαλημένοι από τα τόσα χρόνια κυβερνητικής εξουσίας, καμώνονται πως είναι οι πιο κατάλληλοι να τους έχουμε σαν ηγέτες για αλλά τόσα ακόμα στο σβέρκο μας.
Στην σημερινή Ελλάδα τίποτα δεν είναι απίθανο. Μετά την διακυβέρνηση από ΓΑΠ, και Σαμαρά, μέχρι και ο Μητσοτάκης έχει δικαίωμα να θέλει να δει την Ντόρα σιδηρά κυρία του τόπου. Η οποία Ντόρα παρεμπίπτοντος θα είναι αυτή που θα ανοίξει για άλλη μια φορά την ατζέντα της εσωκομματικής διαπάλης μέσα στην Ν.Δ και μάλιστα με δικό της πολιτικό φορέα απέξω αφού η αποστολή του Αντώνη Σαμαρά φτάνει στο τέλος της.
Πάντως «πληγωμένη» η συγκυβέρνηση από τις απώλειες των ψήφων στη βουλή ζητά αναβάθμιση μέσα από έναν ανασχηματισμό οποίος ούτως ή άλλως είναι μια μεσοβέζικη λύση μπρός στα αδιέξοδα που δημιουργεί ο μονόδρομος που ακολουθεί κάτω από τις επιταγές της τρόικας και των ντόπιων συμφερόντων. Η αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού έρχεται τάχιστα. Το θέμα είναι ποιος θα την καθορίσει. Τα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα η ο λαϊκός παράγοντας που παραμένει αδρανής και σε ρόλο παρατηρητή.
Όπως και να έχει το πράγμα, το σίγουρο είναι πως το σύστημα έχει εφεδρεία από πολλούς πρόθυμους που θα το υπηρετήσουν, το ζήτημα είναι ο μοναδικός και τελικός κριτής δηλαδή ο Ελληνικός λαός, να πράξει ανάλογα και να στείλει κάθε κατεργάρη πολιτικό απατεώνα στα αζήτητα, αφού πρώτα ανατρέψει με τους αγώνες του τις πολιτικές που τον πάνε εκατό χρόνια πίσω.
Τώρα όσον αφορά τις παρενέργειες που πρόεκυψαν στα συνεταιριστικά ρετάλια του ΠΑΣΟΚ κύρια και της ΔΗΜΑΡ λιγότερο, δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια στιγμή από την γενικότερη αναδιάταξη που ετοιμάζεται να διαδραματιστεί στα κόμματα του κατεστημένου, ως αποτέλεσμα της συνολικής κρίσης του πολιτικού συστήματος που την επιδεινώνουν και την επιταχύνουν οι βάρβαρες και αντιλαϊκές πολιτικές που εφαρμόζουν.
Το τραγικό αλλά και το γελοίο του πράγματος είναι ότι στην Ελλάδα του μνημονίου βρίσκει εφαρμογή η λαϊκή και θυμόσοφη παροιμία: «στου κασίδη το κεφάλι όλοι κάνουν τον κουρέα». Αφού οι άθλιες φιγούρες των πολιτικών παλιάτσων του ΠΑΣΟΚ, από τον Λοβέρδο, τον Ραγκούση, τον Σκανδαλίδη μέχρι και τον Χρυσοχοϊδη , λαλημένοι από τα τόσα χρόνια κυβερνητικής εξουσίας, καμώνονται πως είναι οι πιο κατάλληλοι να τους έχουμε σαν ηγέτες για αλλά τόσα ακόμα στο σβέρκο μας.
Στην σημερινή Ελλάδα τίποτα δεν είναι απίθανο. Μετά την διακυβέρνηση από ΓΑΠ, και Σαμαρά, μέχρι και ο Μητσοτάκης έχει δικαίωμα να θέλει να δει την Ντόρα σιδηρά κυρία του τόπου. Η οποία Ντόρα παρεμπίπτοντος θα είναι αυτή που θα ανοίξει για άλλη μια φορά την ατζέντα της εσωκομματικής διαπάλης μέσα στην Ν.Δ και μάλιστα με δικό της πολιτικό φορέα απέξω αφού η αποστολή του Αντώνη Σαμαρά φτάνει στο τέλος της.
Πάντως «πληγωμένη» η συγκυβέρνηση από τις απώλειες των ψήφων στη βουλή ζητά αναβάθμιση μέσα από έναν ανασχηματισμό οποίος ούτως ή άλλως είναι μια μεσοβέζικη λύση μπρός στα αδιέξοδα που δημιουργεί ο μονόδρομος που ακολουθεί κάτω από τις επιταγές της τρόικας και των ντόπιων συμφερόντων. Η αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού έρχεται τάχιστα. Το θέμα είναι ποιος θα την καθορίσει. Τα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα η ο λαϊκός παράγοντας που παραμένει αδρανής και σε ρόλο παρατηρητή.
Όπως και να έχει το πράγμα, το σίγουρο είναι πως το σύστημα έχει εφεδρεία από πολλούς πρόθυμους που θα το υπηρετήσουν, το ζήτημα είναι ο μοναδικός και τελικός κριτής δηλαδή ο Ελληνικός λαός, να πράξει ανάλογα και να στείλει κάθε κατεργάρη πολιτικό απατεώνα στα αζήτητα, αφού πρώτα ανατρέψει με τους αγώνες του τις πολιτικές που τον πάνε εκατό χρόνια πίσω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου