Το Βελανιδοδάσος Ξηρομέρου θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα σε έκταση δάσος ήμερης βελανιδιάς όχι μόνο στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων αλλά και για την Ευρώπη γενικότερα
Συνολικά καταλαμβάνει έκταση 130.000 στρεμμάτων και εκτείνεται από το Πλατυγιάλι μέχρι την λίμνη Οζερό.
Παρόλη την τεράστια οικολογική σημασία του Βελανιδοδάσους, δυστυχώς δεν προστατεύεται από κάποια νομοθεσία. Δεν υπόκειται σε κάποιο καθεστώς ευρωπαϊκής ή εθνικής προστασίας, με αποτέλεσμα η λαθροϋλοτομία να αποτελεί το μείζον πρόβλημα και έτσι η παράνομη υλοτόμηση να έχει λάβει ανησυχητικές διαστάσεις στις μέρες μας.
Αυτός ο παράνομος και καταστροφικός «ανθρώπινος παράγοντας», έχει συντελέσει στην σταδιακή συρρίκνωση του δάσους και δυστυχώς υπό το βλέμμα της Πολιτείας.
Η εμπορική εκμετάλλευση του ξύλου της βελανιδιάς έχει δημιουργήσει ένα «κύκλωμα» εμπορίας από ντόπιους και αλλοδαπούς που διοχετεύουν τα ξύλα στα μεγάλα αστικά κέντρα.
Παράλληλα το γεγονός ότι το δέντρο της βελανιδιάς αναπτύσσεται με πολύ αργό ρυθμό, συγκεκριμένα μεγαλώνει πολύ αργά και έτσι καθιστά τη φυσική αναγέννηση του δάσους εξαιρετικά χρονοβόρα. Αρκεί να τονιστεί πως απαιτούνται τουλάχιστον 60 χρόνια για να καρποφορήσει για πρώτη φορά μία νεαρή βελανιδιά, εύκολα μπορεί κάποιος να συνειδητοποιήσει την κρισιμότητα της κατάστασης.
Παρόλη την τεράστια οικολογική σημασία του Βελανιδοδάσους, δυστυχώς δεν προστατεύεται από κάποια νομοθεσία. Δεν υπόκειται σε κάποιο καθεστώς ευρωπαϊκής ή εθνικής προστασίας, με αποτέλεσμα η λαθροϋλοτομία να αποτελεί το μείζον πρόβλημα και έτσι η παράνομη υλοτόμηση να έχει λάβει ανησυχητικές διαστάσεις στις μέρες μας.
Αυτός ο παράνομος και καταστροφικός «ανθρώπινος παράγοντας», έχει συντελέσει στην σταδιακή συρρίκνωση του δάσους και δυστυχώς υπό το βλέμμα της Πολιτείας.
Η εμπορική εκμετάλλευση του ξύλου της βελανιδιάς έχει δημιουργήσει ένα «κύκλωμα» εμπορίας από ντόπιους και αλλοδαπούς που διοχετεύουν τα ξύλα στα μεγάλα αστικά κέντρα.
Παράλληλα το γεγονός ότι το δέντρο της βελανιδιάς αναπτύσσεται με πολύ αργό ρυθμό, συγκεκριμένα μεγαλώνει πολύ αργά και έτσι καθιστά τη φυσική αναγέννηση του δάσους εξαιρετικά χρονοβόρα. Αρκεί να τονιστεί πως απαιτούνται τουλάχιστον 60 χρόνια για να καρποφορήσει για πρώτη φορά μία νεαρή βελανιδιά, εύκολα μπορεί κάποιος να συνειδητοποιήσει την κρισιμότητα της κατάστασης.
Ακόμη, η ήμερη βελανιδιά έχει μεγάλη διάρκεια ζωής και η ηλικία των περισσότερων βελανιδιών στο Βελανιδοδάσος Ξηρομέρου εκτιμάται ότι είναι από 300 έως 800 ετών, δέντρα πραγματικής φυσικής κληρονομιάς για τον τόπο του Ξηρομέρου.
Μοναδικής περιβαλλοντικής και πολιτιστικής κληρονομιάς το Βελανιδοδάσος Ξηρομέρου. Υπάρχουν σπάνια είδη πανίδας και χλωρίδας. Χαρακτηριστικά κατά μήκος του δάσους απαντώνται μεταξύ άλλων σπάνια είδη ορχιδέας καθώς και η παιώνια η αρρενωπή το μοναδικό στο είδος που ευδοκιμεί στο Ξηρόμερο και είναι συνδεδεμένη με την εξέλιξη της βελανιδιάς.
Κάθε φορά που κόβεται μια βελανιδιά εξαφανίζονται και δέκα παιώνιες.
Όλα αυτά λοιπόν φανερώνουν την οικολογική σημασία του δάσους του Ξηρομέρου και τονίζουν την ανάγκη για οριστική εξάλειψη του φαινομένου της λαθροϋλοτομίας.
Η Πολιτεία να λάβει σοβαρά υπόψη τις φωνές των ντόπιων κατοίκων και των φορέων της περιοχής και να δώσει ένα οριστικό τέλος σε αυτό το έγκλημα με την παραδειγματική τιμωρία όλων αυτών που λεηλατούν χωρίς ίχνος δισταγμού τον φυσικό πλούτο της περιοχής μας, πριν να είναι πολύ αργά.
Του Χρήστου Γ. Σαλτογιάννη
Φοιτητή Γεωπονικής , μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου φίλων της Βελανιδιάς
ΞHROMEROΝΕWS
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου