Καμιά πρωτοβουλία για να διαθέτουν το προϊόν τους παρά την παγκόσμια κρίση τροφίμων!
Αυτές τις μέρες πολλοί αγρότες από την περιοχή μας μάζεψαν το καλαμπόκι από τα χωράφια τους θέτοντας το ίδιο ερώτημα που ισχύει για όλα τα τελευταία χρόνια. «Και τώρα ποιος θα το πάρει»; Ο λόγος είναι ότι πολύ απλά δεν πιάνει τιμή-όπως συνηθίζουν να λένε οι ίδιοι οι αγρότες-διότι οι «έμποροι» το παίρνουν κοψοχρονιά. Έτσι όποιος έχει λίγα στρέμματα εδώ και χρόνια δεν διανοείται να ασχοληθεί με το θέμα αφού στο στρέμμα αν πουλήσει σε «έμπορο» είναι ζήτημα αν θα βγάλει μια μπύρα να πιει το απόγευμα στο καφενείο. Αντίθετα οι μόνοι που ασχολούνται είναι όσοι έχουν, επί παραδείγματι, 300 στρέμματα και παράλληλα έχουν και κτηνοτροφική δραστηριότητα ώστε να χρησιμοποιήσουν την παραγωγή τους στα ζώα τους. Ο λόγος; «Όλοι ξέρουν ότι το κόστος είναι κάπου 15 λεπτά στο κιλό, αν έχεις πολλά και κάπου 18 αν έχεις λίγα στρέμματα. Ανάλογα βέβαια και με το νερό, με ότι αυτό σημαίνει…» μας λέει αγρότης που βάζει καλαμπόκι για να έχει δική του ζωοτροφή και συμπληρώνει: «αυτό σημαίνει ότι ο έμπορος που έρχεται και σου λέει βαριά 20-21 λεπτά το κιλό ξέρει ότι δεν θα βγάλεις τίποτε και ότι αυτός θα πουλήσει 13-14 λεπτά παραπάνω χωρίς μάλιστα καμιά επεξεργασία και χωρίς να ασχοληθεί με τη φύρα κλπ».
Γιατί όμως συμβαίνει αυτό; Γιατί πολύ απλά ούτε οι αγροτικές ενώσεις, ούτε κανένας άλλος έχουν κάποια πολιτική για τα προϊόντα αυτά. Οι τράπεζες που έχουν το χειρότερο όνομα βοηθούν μόνο όποιον μπορεί να πληρώνει, εξ ου και ο χωρισμός της Αγροτικής σε υγιές και μη κομμάτι. Κι όμως όπως λένε οι αγρότες της περιοχής μας ο κάμπος ο δικός μας είναι ο πιο ευλογημένος γιατί ακόμα και φέτος που έχει πέσει ξηρασία παντού, αν είχαμε δίκτυα θα μπορούσαμε να παράγουμε τα πάντα σε μεγάλες ποσότητες. «Ακόμα και η ακραία ξηρασία στον κάμπο του Αγρινίου ή των Οινιάδων λίγο θα επηρέαζε», λένε οι αγρότες. Παρόλα αυτά τίποτε…
Σε ποιο παγκόσμιο περιβάλλον; Για όσους δεν το έχουν καταλάβει «πρόκειται πλέον για πραγματικό γεγονός που οδηγεί σε παγκόσμια επισιτιστική κρίση και όχι σε κερδοσκοπική κίνηση όπως το 2007 – 2008 λένε οι οικονομολόγοι. Υπάρχει πλέον πασιφανής παγκόσμια έλλειψη σε δημητριακά και σόγια , άρα σε ζωοτροφές, άρα αναμένουμε αύξηση και στις τιμές του κρέατος και του γάλακτος, πέραν των αλεύρων άρα και του ψωμιού», όπως γράφτηκε σήμερα στο Βήμα. «Ήδη τους τελευταίους 2 μήνες είχαμε μία αύξηση της διεθνούς τιμής των σιτηρών κατά 50%, του καλαμποκιού κατά 45% και της σόγιας κατά 30%, ενώ από την αρχή του έτους η τιμή της σόγιας (κατεξοχήν ζωοτροφή και στην Ελλάδα μετά την κρίση των «τρελών αγελάδων» στην Ευρώπη και την εγκατάλειψη των κτηνοτροφικών ψυχανθών που παρείχαν ισοδύναμες πρωτεΐνες) σημείωσε αύξηση κατά 60%. Σε γενικές γραμμές αυτός που διατηρεί τη στρατηγική θέση στη γεωργία άρα και στο διεθνή καταμερισμό των τροφίμων θα έχει και τον πρώτο λόγο στις μελλοντικές εξελίξεις, ανάλογο με εκείνον που ελέγχει τα ενεργειακά αποθέματα».
Και τι κάνουμε εμείς και οι…ενώσεις μας; Βάζουμε τους αγρότες να πληρώσουν ακριβά προϊόντα για την παραγωγή που θα μπορούσαμε να βγάλουμε εμείς! Στην Ελλάδα οι τιμές του κριθαριού έφτασαν από τα 16 λεπτά στις αρχές Ιουνίου, στα αλώνια, στα 28 λεπτά στα τέλη Αυγούστου με αποτέλεσμα να αδυνατούν να το προμηθευτούν οι κτηνοτρόφοι, ενώ τα σιτηρά από τα 20 λεπτά βαίνουν προς τα 28 και τα 30 λεπτά το κιλό. Κι ενώ υπάρχει πεδίο για παραγωγή-αλλά για αγρότες σύγχρονους- εμείς ασχολούμαστε με τα επιδόματα της πείνας, 5μην απασχόληση στο δημόσιο και με το αν πρέπει οι υπάλληλοι στον κρατικό τζόγο να είναι δημόσιοι… λειτουργοί.
www.agrinionews.gr
Αυτές τις μέρες πολλοί αγρότες από την περιοχή μας μάζεψαν το καλαμπόκι από τα χωράφια τους θέτοντας το ίδιο ερώτημα που ισχύει για όλα τα τελευταία χρόνια. «Και τώρα ποιος θα το πάρει»; Ο λόγος είναι ότι πολύ απλά δεν πιάνει τιμή-όπως συνηθίζουν να λένε οι ίδιοι οι αγρότες-διότι οι «έμποροι» το παίρνουν κοψοχρονιά. Έτσι όποιος έχει λίγα στρέμματα εδώ και χρόνια δεν διανοείται να ασχοληθεί με το θέμα αφού στο στρέμμα αν πουλήσει σε «έμπορο» είναι ζήτημα αν θα βγάλει μια μπύρα να πιει το απόγευμα στο καφενείο. Αντίθετα οι μόνοι που ασχολούνται είναι όσοι έχουν, επί παραδείγματι, 300 στρέμματα και παράλληλα έχουν και κτηνοτροφική δραστηριότητα ώστε να χρησιμοποιήσουν την παραγωγή τους στα ζώα τους. Ο λόγος; «Όλοι ξέρουν ότι το κόστος είναι κάπου 15 λεπτά στο κιλό, αν έχεις πολλά και κάπου 18 αν έχεις λίγα στρέμματα. Ανάλογα βέβαια και με το νερό, με ότι αυτό σημαίνει…» μας λέει αγρότης που βάζει καλαμπόκι για να έχει δική του ζωοτροφή και συμπληρώνει: «αυτό σημαίνει ότι ο έμπορος που έρχεται και σου λέει βαριά 20-21 λεπτά το κιλό ξέρει ότι δεν θα βγάλεις τίποτε και ότι αυτός θα πουλήσει 13-14 λεπτά παραπάνω χωρίς μάλιστα καμιά επεξεργασία και χωρίς να ασχοληθεί με τη φύρα κλπ».
Γιατί όμως συμβαίνει αυτό; Γιατί πολύ απλά ούτε οι αγροτικές ενώσεις, ούτε κανένας άλλος έχουν κάποια πολιτική για τα προϊόντα αυτά. Οι τράπεζες που έχουν το χειρότερο όνομα βοηθούν μόνο όποιον μπορεί να πληρώνει, εξ ου και ο χωρισμός της Αγροτικής σε υγιές και μη κομμάτι. Κι όμως όπως λένε οι αγρότες της περιοχής μας ο κάμπος ο δικός μας είναι ο πιο ευλογημένος γιατί ακόμα και φέτος που έχει πέσει ξηρασία παντού, αν είχαμε δίκτυα θα μπορούσαμε να παράγουμε τα πάντα σε μεγάλες ποσότητες. «Ακόμα και η ακραία ξηρασία στον κάμπο του Αγρινίου ή των Οινιάδων λίγο θα επηρέαζε», λένε οι αγρότες. Παρόλα αυτά τίποτε…
Σε ποιο παγκόσμιο περιβάλλον; Για όσους δεν το έχουν καταλάβει «πρόκειται πλέον για πραγματικό γεγονός που οδηγεί σε παγκόσμια επισιτιστική κρίση και όχι σε κερδοσκοπική κίνηση όπως το 2007 – 2008 λένε οι οικονομολόγοι. Υπάρχει πλέον πασιφανής παγκόσμια έλλειψη σε δημητριακά και σόγια , άρα σε ζωοτροφές, άρα αναμένουμε αύξηση και στις τιμές του κρέατος και του γάλακτος, πέραν των αλεύρων άρα και του ψωμιού», όπως γράφτηκε σήμερα στο Βήμα. «Ήδη τους τελευταίους 2 μήνες είχαμε μία αύξηση της διεθνούς τιμής των σιτηρών κατά 50%, του καλαμποκιού κατά 45% και της σόγιας κατά 30%, ενώ από την αρχή του έτους η τιμή της σόγιας (κατεξοχήν ζωοτροφή και στην Ελλάδα μετά την κρίση των «τρελών αγελάδων» στην Ευρώπη και την εγκατάλειψη των κτηνοτροφικών ψυχανθών που παρείχαν ισοδύναμες πρωτεΐνες) σημείωσε αύξηση κατά 60%. Σε γενικές γραμμές αυτός που διατηρεί τη στρατηγική θέση στη γεωργία άρα και στο διεθνή καταμερισμό των τροφίμων θα έχει και τον πρώτο λόγο στις μελλοντικές εξελίξεις, ανάλογο με εκείνον που ελέγχει τα ενεργειακά αποθέματα».
Και τι κάνουμε εμείς και οι…ενώσεις μας; Βάζουμε τους αγρότες να πληρώσουν ακριβά προϊόντα για την παραγωγή που θα μπορούσαμε να βγάλουμε εμείς! Στην Ελλάδα οι τιμές του κριθαριού έφτασαν από τα 16 λεπτά στις αρχές Ιουνίου, στα αλώνια, στα 28 λεπτά στα τέλη Αυγούστου με αποτέλεσμα να αδυνατούν να το προμηθευτούν οι κτηνοτρόφοι, ενώ τα σιτηρά από τα 20 λεπτά βαίνουν προς τα 28 και τα 30 λεπτά το κιλό. Κι ενώ υπάρχει πεδίο για παραγωγή-αλλά για αγρότες σύγχρονους- εμείς ασχολούμαστε με τα επιδόματα της πείνας, 5μην απασχόληση στο δημόσιο και με το αν πρέπει οι υπάλληλοι στον κρατικό τζόγο να είναι δημόσιοι… λειτουργοί.
www.agrinionews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου