
Στη Δυτική Φραγκίστα Ευρυτανίας, σε μια γωνιά της Στερεάς Ελλάδας όπου ο χρόνος κυλά αργά, ο 80χρονος κος Χαράλαμπος συνεχίζει έναν ιερό χορό αιώνων.
Είναι ο τελευταίος μυλωνάς που ακούει ακόμα τον παλμό του νερόμυλου του χωριού, ενός ζωντανού μνημείου που μετράει χρόνια από το μακρινό 1495.
Από τον παππού στον πατέρα, και τώρα στον ίδιο, η πέτρα του μύλου δεν έχει σταματήσει ποτέ να αλέθει – με τη δύναμη μόνο του νερού – το χρυσάφι του καλαμποκιού και του σιταριού, φέρνοντας στον νου γεύσεις και αρώματα μιας άλλης εποχής.
Μα ο Χαράλαμπος δεν κρατά ζωντανή μόνο την τέχνη του αλευριού. Στα χέρια του παίρνει ζωή και το ξύλο. Με τη σοφία που κουβαλά μια ολόκληρη ζωή στα άγρια βουνά, σκαλίζει με μεράκι κουτάλες, γκλίτσες και ρόκες, χρησιμοποιώντας εργαλεία και τεχνικές που πια έχουν σχεδόν ξεχαστεί. Κάθε χάραγμα είναι μια ιστορία, κάθε κομμάτι ξύλου κουβαλά τη μνήμη του δάσους.
Είναι ένα ταξίδι-ανάσα στα περασμένα, μια επίσκεψη στην ατόφια παράδοση. Στο πλάι του τελευταίου μυλωνά της Φραγκίστας, μαθαίνεις τα μυστικά του βουνού, της τέχνης και του χρόνου που δεν χάνεται, αλλά αλέθεται με υπομονή και αγάπη.
Πηγή: Greek Village Life
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου