Η διπλή προσβολή: Ο Σενγκούν ξεπέρασε τα όρια της αθλητικής άμιλλας..

Alperen Sengun, you are very small, not in basketball, but in character.

Ο αθλητισμός, συχνά, είναι κάτι παραπάνω από ένα απλό παιχνίδι. Γίνεται καθρέφτης των παθών, των αντιπαλοτήτων, ακόμα και των εθνικών εντάσεων. 

Η περίπτωση της σχέσης μεταξύ του Γιάννη Αντετοκούνμπο και του Αλπερέν Σενγκούν μοιάζει να το επιβεβαιώνει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο.

Οι πρόσφατες δηλώσεις του Σενγκούν, στις οποίες αμφισβήτησε τις ικανότητες του Αντετοκούνμπο ως πασέρ, είναι, αν μη τι άλλο, προκλητικές. Όταν ένας παίκτης του βεληνεκούς του Γιάννη, ένας MVP του NBA με τίτλους και ατομικές διακρίσεις, δέχεται μια τέτοια κριτική, είναι δύσκολο να μην υποθέσεις ότι πίσω από αυτήν κρύβεται κάτι περισσότερο από μια απλή μπασκετική άποψη. Η άρνηση του Σενγκούν να δώσει το χέρι στον Αντετοκούνμπο στην τελετή απονομής, ενισχύει την εικόνα της προσωπικής αντιπαλότητας. Είναι μια πράξη που, στον κόσμο του αθλητισμού, θεωρείται τουλάχιστον αγενής και μη αθλητική.

Ωστόσο, η κατάσταση περιπλέκεται ακόμα περισσότερο με την ανάρτηση του Σενγκούν μετά τον αγώνα Τουρκίας-Ελλάδας στο EuroBasket 2025. Το σχόλιο «Δεν είναι ποτέ καλός ο θαλασσινός αέρας;» παραπέμπει σε μια ιστορική πληγή, τη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922, που αφήνει μια πικρή γεύση σε κάθε Έλληνα. Η χρήση μιας τόσο ευαίσθητης ιστορικής αναφοράς για έναν αθλητικό πανηγυρισμό είναι, όχι μόνο ανεύθυνη, αλλά και επικίνδυνη. Ξεπερνά τα όρια της αθλητικής αντιπαλότητας και εισβάλλει στα χωράφια του εθνικισμού, δηλητηριάζοντας το κλίμα και μετατρέποντας τον αθλητισμό σε πεδίο μάχης.

Οι αθλητές έχουν ευθύνη απέναντι στο κοινό. Οι πράξεις και οι δηλώσεις τους έχουν βάρος, ιδιαίτερα όταν εκπροσωπούν την πατρίδα τους σε διεθνές επίπεδο. Ο ανταγωνισμός και το πάθος για τη νίκη είναι θεμιτά, αλλά ο σεβασμός, η αθλητική ευγενής άμιλλα και η αποφυγή κάθε εθνικιστικής ρητορικής είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο πρέπει να χτίζεται ο αθλητισμός.

Μήπως, τελικά, το μπάσκετ για τον Σενγκούν δεν είναι μόνο ένα παιχνίδι, αλλά μια ευκαιρία να αναδείξει προσωπικές και εθνικές αντιπαλότητες με έναν τρόπο που αγγίζει τα όρια της προσβολής;