Η κουρά των αμνών και η αξία του μαλλιού

Το μαλλί των αιγοπροβάτων για εκατοντάδες χρόνια αποτελούσε το βασικότερο προϊόν των κατοίκων της υπαίθρου.

photo: Β. Διαμάντης.

Κάθε χρόνο, αυτή την εποχή, οι κτηνοτρόφοι κουρεύουν τα πρόβατά τους. Τα παλαιότερα χρόνια, η εργασία αυτή αποτελούσε μια κοπιαστική και επίπονη δραστηριότητα, η οποία απαιτούσε ιδιαίτερη τεχνική.
Οι κτηνοτρόφοι, όμως, συνεργάζονταν μεταξύ τους και μετέτρεπαν τη διαδικασία σε μια γιορτή της άνοιξης που σχεδόν πάντα συνοδευόταν με γλέντι και παραδοσιακά εδέσματα. Ακόμη και σήμερα, αρκετοί παίρνουν μέρος στη γιορτή και το τελετουργικό της ημέρας.
Το μαλλί αποτελούσε μέρος της οικιακής οικονομίας και κάλυπτε σχεδόν στο σύνολο τις ανάγκες κάθε αγροτικής οικογένειας σε ένδυση, κλινοσκεπάσματα, χαλιά και άλλα υφαντά.
 


Για πολλά χρόνια, η οικιακή υφαντουργία παρήγαγε εκπληκτικά έργα της ελληνικής λαϊκής τέχνης, αρκετά από τα οποία κοσμούν σήμερα κρατικά μουσεία και ιδιωτικές συλλογές.

Η επεξεργασία του μαλλιού σε οικογενειακό επίπεδο γινόταν με απλά εργαλεία, όπως η λανάρα, η ρόκα, ο αργαλειός κ.ά., και περιελάμβανε τα παρακάτω στάδια:

κούρεμα προβάτων, πλύσιμο μαλλιού, κοπάνισμα, βάψιμο, λανάρισμα, γνέσιμο, πλέξιμο, ύφανση σε αργαλειό.

Τον κύριο ρόλο της διαχείρισης του μαλλιού μετά το κούρεμα τον αναλάμβαναν οι γυναίκες. Σε μαζικό επίπεδο, εκατοντάδες επιχειρήσεις, οι γνωστές εριοϋφαντουργίες, επεξεργάζονταν το μαλλί και το πουλούσαν στις βιοτεχνίες ένδυσης, οι οποίες με τη σειρά τους αξιοποιούσαν το ύφασμα για την παραγωγή νέων προϊόντων.

Ήταν μια παραγωγική διαδικασία που ιστορικά αποτελούσε έναν πυλώνα της οικονομικής δραστηριότητας της χώρας.

Ύπαιθρος Χώρα  
www.ypaithros.gr