Καλλιέργεια ελιάς: Μόνη ή με συγκαλλιέργεια;

γράφουν στο ypaithros.gr: Α. Παντέρας, Κ. Μαντζανάς και Β. Παπαναστάσης

Η ελιά (Olea europea) είναι ίσως το πιο διαδεδομένο καλλιεργημένο δέντρο στην Ελλάδα. Διάσπαρτα δέντρα ελιάς ή ελαιώνες βρίσκονται σε όλα τα μέρη της χώρας με ήπιο μεσογειακό κλίμα. Το ελαιόδεντρο θεωρείται ένα από τα λιγότερο απαιτητικά σε θρεπτικά συστατικά μεταξύ των καλλιεργούμενων δένδρων και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο φυτεύεται σε φτωχές, βραχώδεις περιοχές, με εδάφη που προέρχονται κυρίως από σκληρό ασβεστόλιθο. Ένα μεγάλο μέρος των ελαιώνων βρίσκονται σε απόκρημνες πλαγιές βουνοπλαγιών, σε παραδοσιακές πέτρινες αναβαθμίδες, για να συγκρατήσουν το έδαφος.
Συνήθως, τα ελαιόδεντρα είναι το μόνο ξυλώδες συστατικό σε μία τυπική ελαιοκαλλιέργεια. Πολύ συχνά, όμως, απαντώνται και άλλα δέντρα, όπως χαρουπιές (κυρίως στην Κρήτη), αμυγδαλιές, καρυδιές, βερικοκιές, συκιές, λεύκες κ.λπ., μαζί με τις ελιές ή στα όρια των ελαιώνων. Σχεδόν όλα τα ελαιόδενδρα στα παραδοσιακά συστήματα προέρχονταν από άγρια φυτά που είχαν εμβολιαστεί. Οι βρώσιμες ελιές και το ελαιόλαδο είναι τα κύρια προϊόντα των ελαιώνων, ενώ τα δευτερογενή προϊόντα περιλαμβάνουν ζωοτροφές για ζώα και καυσόξυλα. Σε ορισμένα μέρη, εξαιρετικά έπιπλα και χειροτεχνήματα είναι κατασκευασμένα από ξύλο ελιάς.
Οι ελιές μπορεί να συνυπάρξουν με:

Διαβάστε την συνέχεια στο: ypaithros.gr ...