links

ΚΑΙΡΟΣ

ΚΕΡΑΜΙΔΙ ΒΑΛΤΟΥ Καιρός

Παρασκευή 12 Αυγούστου 2016

Αθήνα 2004: Η νύχτα που άλλαξαν όλα


Ταξίδι πίσω στο χρόνο: 12 Αυγούστου 2004. Ο Γιάννης Λαμπίρης γράφει - για πρώτη φορά - την ιστορία με τον τελευταίο λαμπαδηδρόμο στην τελετή έναρξης. Η νύχτα που χάθηκε ο Κεντέρης και ο Κακλαμανάκης έμπαινε καμουφλαρισμένος στο ΟΑΚΑ.

Το Sport24.gr αποκαλύπτει για πρώτη φορά, 12 χρόνια μετά όλο το παρασκήνιο, τις διαβουλεύσεις και το κυνήγι με το χρόνο εκείνο το βράδυ που έμεινε στην ιστορία. Ήταν το βράδυ που ο Κεντέρης δεν θα μπορούσε να είναι ο τελευταίος λαμπαδηδρόμος και η τελετή έναρξης κινδύνευε να τιναχθεί στον αέρα...
-Νικόλα, τρέχα και έλα για πρόβα, θα ανάψεις τη Φλόγα!
-Αυτή τη στιγμή με πετυχαίνετε στην προπόνηση, θα τα πούμε όταν τελειώσω.
-Μάλλον δεν κατάλαβες. Ανάβεις το βωμό το βράδυ στο Ολυμπιακό Στάδιο.

Το τηλεφώνημα που δέχτηκε εκείνο το πρωινό της 13ης Αυγούστου ο δύο φορές Ολυμπιονίκης μας (χρυσός στην Ατλάντα το 1996 και κατόπιν ασημένιος στην Αθήνα το 2004) και κορυφαίος ιστιοπλόος όλων των εποχών στην ιστιοσανίδα, Νικόλας Κακλαμανάκης, ουσιαστικά πρόσθετε μια ακόμα χρυσή σελίδα στην πλούσια καριέρα του, καθώς του γινόταν η τιμή να είναι ο τελευταίος λαμπαδηδρόμος, στη θέση του Κώστα Κεντέρη που είχε πλέον αποκλειστεί από τους αγώνες.


  Εκ των πραγμάτων για τους προληπτικούς, η Τελετή Έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το 2004 δεν ήταν και στην πιο ιδανική ημερομηνία, καθώς έπεφτε Παρασκευή και 13 (Αυγούστου). Και όμως η πιο δύσκολη νύχτα, διαβουλεύσεων, άμεσων αποφάσεων και αλλαγής πλάνου, στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού ήρθε μια μέρα νωρίτερα, την Πέμπτη 12 Αυγούστου του 2004.
Όλη η χώρα ήταν στο πόδι, παραμονή των δικών μας Ολυμπιακών Αγώνων με τα μάτια όλου του πλανήτη να είναι στραμμένα πάνω στη μικρή Ελλάδα και στην Αθήνα. Ήταν τότε που "πάγωσε το αίμα" των περισσοτέρων Ελλήνων, στο άκουσμα της σοκαριστικής είδησης. Ο χρυσός Ολυμπιονίκης του Σίδνεϊ στα 200 μέτρα Κώστας Κεντέρης και η αργυρή ολυμπιονίκης των 100 μέτρων – στην ίδια διοργάνωση – Κατερίνα Θάνου δεν βρέθηκαν από τους ανθρώπους της ΔΟΕ (και κυρίως της WADA) για να υποβληθούν σε ξαφνικό έλεγχο ντόπινγκ.

Είχαν εγκαταλείψει το Ολυμπιακό Χωριό και η τύχη τους αγνοείτο με αποτέλεσμα και ο προπονητής τους Χρήστος Τζέκος να τους ψάχνει στο τηλέφωνο. Αργά το βράδυ και αφού πλέον η χρονική περίοδος για τον έλεγχο είχε παρέλθει με τους δύο αθλητές να συμπληρώνουν ουσιαστικά μια τρίτη απουσία (Non Show) και να τίθενται ουσιαστικά εκτός αγώνων, βρέθηκαν ξαφνικά στο ΚΑΤ έχοντας πέσει θύμα τροχαίου με τη μηχανή του Κεντέρη, γεγονός που αμφισβήτησαν τότε τα περισσότερα διεθνή αλλά και ελληνικά ΜΜΕ.

Λίγες μέρες αργότερα η υπεύθυνη Τύπου της ΔΟΕ, Ζιζέλ Ντέηβις σε συνέντευξη Τύπου κουνούσε με καμάρι στα χέρια της τις διαπιστεύσεις των Κεντέρη, Θάνου και Τζέκου, ανακοινώνοντας την οριστική αποχώρησή τους από τους αγώνες (ο στίβος ξεκινούσε όπως πάντα τη δεύτερη εβδομάδα).
Έστω και αν αργότερα οι δύο αθλητές απαλλάχθηκαν από την πειθαρχική επιτροπή του ΣΕΓΑΣ (2005) και προχώρησαν σε δικαστικό διακανονισμό με την IAAF δεχόμενοι την παραβίαση του κανονισμού αντί-ντόπινγκ και την απουσία τους από τρεις ελέγχους από τις 27 Ιουλίου μέχρι τις 12 Αυγούστου 2004 (απαλλάχθηκαν έτσι από τις δύο βαρύτερες κατηγορίες για αποφυγή και άρνηση ελέγχου) και από τις 22 Δεκεμβρίου 2006 ήταν ελεύθεροι να επιστρέψουν στους αγώνες, η ζημιά είχε γίνει και το σοκ ήταν τεράστιο για μια ολόκληρη χώρα αλλά και για τους ίδιους.

Η έκτακτη σύσκεψη της Γιάννας

Εκείνο το απόγευμα προς το βράδυ της 12ης Αυγούστου του 2004 τα κινητά των διοργανωτών πήραν “φωτιά” με την Κυρία, την Πρόεδρο της Οργανωτικής Επιτροπής, Γιάννα Αγγελοπούλου Δασκαλάκη να συγκαλεί έκτακτη σύσκεψη και να παίρνει όλο το θέμα πάνω της, μαζί με τον Οττο Σίμιτσεκ.
Το βασικό πρόβλημα πλέον (καθώς οι δύο αθλητές ήταν δεδομένο ότι θα αποκλειστούν, αλλά ήταν και ήδη στο νοσοκομείο) ήταν το ποιος θα ανάψει τον Ολυμπιακό Βωμό στο  Ολυμπιακό Στάδιο, καθώς η (παραδοσιακή) έκπληξη των διοργανωτών ήταν ο Κώστας Κεντέρης, κάτι που δεν ήταν γνωστό μέχρι και την παραμονή.

Αρχηγός της ελληνικής αποστολής (για 4η φορά μάλιστα στην καριέρα του) ήταν ο Γιάννης Παπαδογιαννάκης, ο οποίος όπως και ο πρόεδρος της ΕΟΕ, Λάμπης Νικολάου, ήδη γνώριζαν τη δική τους εισήγηση για τον σημαιοφόρο της ελληνικής ομάδας που θα ήταν ο Πύρρος Δήμας. Συνεπώς ο – εκ των κορυφαίων αθλητών μας όλων των αποχών – τρεις φορές χρυσός ολυμπιονίκης μας μέχρι τότε, αυτόματα αποκλειόταν από την πιθανότητα να είναι αυτός ο τελευταίος λαμπαδηδρόμος που θα ανάψει το βωμό.

Η Γιάννα Αγγελοπούλου χειρίστηκε προσωπικά το θέμα με τους συνεργάτες της (χωρίς στην ΕΟΕ να γνωρίζουν κάτι) και στο τραπέζι είχαν "πέσει" εκτός του Πύρρου, το όνομα της Βούλας Πατουλίδου, του Ιωάννη Μελισσανίδη και του Νικόλα Κακλαμανάκη με τον τελευταίο να παίρνει τελικά το χρίσμα. Ήταν από τους πιο αγαπημένους αθλητές της Κυρίας αλλά υπερίσχυσε στην επιλογή γενικότερα των διοργανωτών από τα άλλα δύο εναπομείναντα πρόσωπα, δεδομένου ότι ο Πύρρος είχε αποκλειστεί αυτόματα λόγω του ρόλου του ως σημαιοφόρος.
Ο Νίκος Κακλαμανάκης ήταν ο προτελευταίος λαμπαδηδρόμος και είχε ήδη κάνει τις πρόβες του, ενώ όπως εξομολογείται στο Sport24.gr "Δεν είχα ιδέα για το τι είχε συμβεί. Ξέρετε έχω μια φιλοσοφία να μην ασχολούμαι καθόλου με εφημερίδες και τηλεόραση λίγο πριν τους αγώνες μου για να μένω απόλυτα συγκεντρωμένος. Απλά είχα ακούσει να αιωρείται το όνομα του Κώστα Κεντέρη και δεν ήξερα το γιατί".


  "Απλά στις πρόβες επειδή έφτανα σχετικά κοντά στο βωμό και έδινα με το αριστερό χέρι τη φλόγα στον εθελοντή που ήταν μπροστά μου και αυτός την έπαιρνε με το δεξί για να φτάσει προς τον βωμό, είχα καταλάβει ότι είμαι ο προτελευταίος στη διαδρομή" θυμάται ο μεγάλος αυτός αθλητής μας, που αποτέλεσε όλα αυτά τα χρόνια πρότυπο για εκατοντάδες νέα παιδιά και η μοίρα το έφερε έτσι, ώστε αν και εκπρόσωπος ενός ιδιαίτερα μοναχικού αγωνίσματος (από τα πιο επίπονα των Ολυμπιακών Αγώνων) να βρεθεί στο κέντρο του κόσμου ανάβοντας αυτός τελικά τη φλόγα στο βωμό.
"Μέχρι και την παραμονή, δεν μου έλεγαν καν ούτε σε ποιόν θα δώσω τη φλόγα στο φινάλε αλλά ούτε και από ποιόν θα την παραλάβω.

Όταν τους παρακάλεσα να με ενημερώσουν για να είμαι και καλύτερα προετοιμασμένος, μου είπαν ότι ήδη το CNN έχει αποκαλύψει πολλά πράγματα από την τελετή έναρξης και καλό είναι να κρατήσουμε και κάτι κρυφό" συνεχίζει ο Ολυμπιονίκης μας, που κάνοντας και την τελευταία πρόβα την παραμονή, έφυγε για την θάλασσα και την τελευταία – και πιο σημαντική – προπόνηση για τον τελευταίο του και ίσως πιο κρίσιμο αγώνα της καριέρας του.
"Πράγματι στις 13 του μήνα, ανήμερα της Τελετής Έναρξης έκανα όπως συνηθίζω την τελευταία μου προπόνηση που είναι και η πιο σημαντική ώστε την επομένη να ξεκουραστώ και να μπω στις 15 στον αγώνα. Όταν χτύπησε το τηλέφωνο και μου είπαν να τρέξω αμέσως για πρόβα, απάντησα πολύ ψύχραιμα ότι θα τα πούμε μετά την προπόνηση, καθώς δεν είχα καταλάβει.
Τότε μου είπαν ότι: Νικόλα, εσύ θα ανάψεις το βωμό στο Ολυμπιακό Στάδιο και άρχισα να το συνειδητοποιώ. Μέχρι τότε ήμουν στον κόσμο μου και προετοιμαζόμουν για ένα μεγάλο αγώνα που ήθελα να δώσω όπως πάντα τον καλύτερό μου εαυτό" θυμάται ο Νικόλας Κακλαμανάκης που τελικά μετά την προπόνηση πήγε στην τελική πρόβα λίγες μόλις ώρες πριν την τελετή!

Μπήκα μεταμφιεσμένος για να μην με καταλάβει κανείς

"Με είχαν μεταμφιέσει και μου είχαν φορέσει και ένα κράνος σαν αυτά που έχουν οι εργάτες για να μην με καταλάβει κανείς. Επειδή μάλιστα ήμουν πολύ μαυρισμένος όπως συνήθως μετά από προπονήσεις και αγώνες, με κουκούλωσαν καλά για να μην με πάρει κάποιο μάτι. Φορούσα και αυτή την ειδική πυρίμαχη στολή που είναι πιο βαριά και την έχουν οι τελευταίοι λαμπαδηδρόμοι επειδή πλησιάζουν πολύ κοντά στη φλόγα. Οι πρόβες έγιναν και η αντίστροφη μέτρηση είχε ξεκινήσει".
Οι Νίκος Γκάλης, Μίμης, Δομάζος, Βούλα Πατουλίδου, Κάχι Καχιαζβίλι και Ιωάννης Μελισσανίδης μετέφεραν τη φλόγα ως οι τελευταίοι λαμπαδηδρόμοι πριν σμίξει η...Ατλάντα (εκεί είχαν πάρει χρυσό μετάλλιο τόσο ο Κακλαμανάκης όσο και ο Μελισσανίδης) με τον Ελληνα πρωταθλητή της γυμναστικής να δίνει τη δάδα στον ομόλογό του της ιστιοπλοΐας.

"Η στιγμή ήταν μαγική και εκεί άρχισα να νοιώθω το μεγαλείο με τον κόσμο να αποθεώνει και τους αθλητές το ίδιο. Φτάναμε στην κορύφωση. Έπρεπε να καλύψω την απόσταση σε 50’’ αλλά με τόση αδρεναλίνη και την έκσταση που ένοιωθα εκείνη τη στιγμή άρχισα να τρέχω και έφτασα στο βωμό 3’’ νωρίτερα. Με ειδοποίησαν από την ενδοσυνεννόηση και περίμενα λίγο για τον απόλυτο συγχρονισμό. Τελικά για μένα η Παρασκευή και 13 μου έφερε γούρι" καταλήγει ο Ελληνας ολυμπιονίκης ο οποίος πρόσφατα μάλιστα είχε επέτειο εικοσαετίας από το χρυσό μετάλλιο στην Ατλάντα και το βίντεο που ανέβασε στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook είναι όλα τα λεφτά.

  "Γεια σας περήφανοι Έλληνες…

Σαν χθες, 20 χρόνια πριν κατέκτησα το Χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο στην Ατλάντα το 1996. Σήμερα, θέλω να εμπνεύσω τους περήφανους και πονεμένους Έλληνες να τολμούν τα όνειρά τους ακόμη και κάτω από αντίξοες συνθήκες χωρίς να διαπραγματεύονται τις αξίες τους και να ευχηθώ καλή επιτυχία στην Ολυμπιακή μας Ομάδα στο Ρίο.
Ό,τι αξίζει, περιλαμβάνει πόνο.
Προσπαθείς, υπομένεις και επιμένεις για να συναντήσεις τα όνειρά σου!» γράφει χαρακτηριστικά θέλοντας να στηρίξει και την προσπάθεια των αθλητών και αθλητριών μας που εφέτος δίνουν το δικό τους αγώνα στο Ρίο".

 logo roslogo roslogo roslogo ros

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

NEXT PAGE