Οι παρατάξεις που ήλθαν, είδαν κι απήλθαν χωρίς να συμβεί το ίδιο με τους επικεφαλής τους...
Γράφει η Νίκη ΠαπάζογλουΜπορεί τα απολωλότα πρόβατα των άλλοτε κραταιών κομμάτων της Μεταπολίτευσης φεύγοντας από το μαντρί να δημιούργησαν νέες παρατάξεις οι οποίες ήλθαν είδαν και λίαν συντόμως απήλθαν, δεν συνέβη όμως το ίδιο και για τους επικεφαλής τους. Μερικοί από τους διάττοντες αστέρες μάλιστα, όχι μόνο δεν αποχώρησαν από την ενεργή πολιτική σκηνή αλλά συνέχισαν την ανοδική πορεία τους, καταφέρνοντας να περάσουν ακόμα και το κατώφλι του προεδρικού Μεγάρου ή και του Μεγάρου Μαξίμου.
ΚΟΔΗΣΟ
Ως πρώτη αποσκίρτηση της Μεταπολίτευσης έχει καταγραφεί εκείνη του Γιάγκου Πεσμαζόγλου υπουργού Εθνικής Οικονομίας στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας του Κωνσταντίνου Καραμανλή το 1974, ο οποίος το 1979 μαζί με βουλευτές από τη φυλλορροούσα ΕΔΗΚ, όπως η Βιργινία Τσουδερού, ο Δημήτριος Καρδάρας, ο Κώστας Αλαβάνος, ο Μπάμπης Πρωτοπαπάς και ο Γεώργιος Μυλωνάς, ίδρυσαν το περίφημο ΚΟΔΗΣΟ. «Μήπως είσαι ΚΟΔΗΣΟ και δεν τον γνωρίζεις» ήταν το ιστορικό σύνθημα των εκλογών 18ης Οκτωβρίου 1981, κατά τις οποίες το κόμμα καταποντίστηκε παρά τη συνεργασία του με το Κόμμα Αγροτών – Εργαζομένων, συγκεντρώνοντας μόνο το 0,72% των ψήφων και μένοντας εκτός κοινοβουλίου. Αλλά και στις ευρωεκλογές που ακολούθησαν, μόνο ο πρόεδρος Γιάγκος Πεσμαζόγλου εξελέγη ευρωβουλευτής.
Χαμηλά παρέμειναν τα ποσοστά και στην επόμενη εκλογική διαδικασία με αποτέλεσμα το ΚΟΔΗΣΟ να διαλυθεί λίγο αργότερα και μερικά από τα μέλη του να προσχωρήσουν στην Ν.Δ. ενώ άλλα να στραφούν πιο αριστερά συμμετέχοντας τον Απρίλιο του 1989 στη δημιουργία του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου μαζί με το ΚΚΕ, την Ελληνική Αριστερά, την ΕΔΑ και άλλα μικρότερα κόμματα.
«Δημοκρατική Ανανέωση» - ΔΗΑΝΑ
 |
Στην εκλογική μάχη που ακολούθησε, αυτή του 1990, την μόνη έδρα του κόμματος κέρδισε ο Θεόδωρος Κατσίκης, που αργότερα προσχώρησε στη ΝΔ, αφήνοντας τη ΔΗΑΝΑ χωρίς κοινοβουλευτική εκπροσώπηση. Το κόμμα διέλυσε ο ίδιος του ο ιδρυτής, λίγες ημέρες μετά τις ευρωεκλογές του 1994, όπου παρά το 2,79% που εξασφάλισε, με τον νέο εκλογικό νόμο δεν κατάφερνε να μπει στο ευρωκοινοβούλιο. Ο ίδιος βέβαια στην συνέχεια κατάφερε να περάσει το κατώφλι του προεδρικού μεγάρου διατελώντας μάλιστα πρόεδρος για δύο θητείες.
Ελληνικό Σοσιαλιστικό Κόμμα
Ήταν το 1987, όταν ο εκ ΠΑΣΟΚ προερχόμενος Γεράσιμος Αρσένης ίδρυσε το «Ελληνικό Σοσιαλιστικό Κόμμα» (ΕΣΚ), αποχωρώντας από την Χαριλάου Τρικούπη και το πλευρό του Ανδρέα Παπανδρέου. Μέσω του προέδρου του εκπροσωπήθηκε στη Βουλή από τον Απρίλιο του 1987 ως τον Οκτώβριο του 1988, ενώ ένα χρόνο αργότερα διαλύθηκε. Άλλωστε τότε, ο αρχηγός του, Γεράσιμος Αρσένης, επέστρεψε στο ΠΑΣΟΚ για να διεκδικήσει την ηγεσία του στο ταραχώδες συνέδριο της διαδοχής του Ανδρέα Παπανδρέου το 1996, μαζί με τον Άκη Τσοχατζόπουλο και τον Κώστα Σημίτη, που τελικά εξελέγη αναδείχθηκε πρωθυπουργός.
Ελληνικό Ριζοσπαστικό Κίνημα
Δικό του κόμμα όμως ίδρυσε και το κορυφαίο άλλοτε στέλεχος του ΠΑΣΟΚ Αντώνης Τρίτσης, το 1989, υπό τον τίτλο «Ελληνικό Ριζοσπαστικό Κίνημα». Το τελευταίο δεν κατάφερε καν να μπει στη Βουλή και έναν χρόνο αργότερα ο ιδρυτής του κατέβηκε με επιτυχία στις αυτοδιοικητικές εκλογές, κερδίζοντας τον μεγαλύτερο δήμο της χώρας, τον δήμο Αθηναίων.
Πολιτική Άνοιξη
Λίγα χρόνια αργότερα, τον Ιούνιο του 1993, αποχωρώντας από την ΝΔ ιδρύει κόμμα και ο πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς. Η «Πολιτική Άνοιξη» (ΠΟΛ.ΑΝ) αν και κατάφερε να μπει στη Βουλή , κερδίζοντας δέκα έδρες στην πρώτη της εκλογική αναμέτρηση το ίδιο έτος, δεν κατάφερε να επαναλάβει την επιτυχία στις επόμενες εκλογές. Ο αρχηγός της υποστηρίζει εκ νέου την Ν.Δ. για να επιστρέψει λίγο αργότερα σε αυτήν και εν τέλει να περάσει τον Ιούνιο του 2012 την πόρτα του Μεγάρου Μαξίμου ως πρωθυπουργός τρικομματικής κυβέρνησης, με την συμμετοχή ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ παραμένοντας στην εξουσία μέχρι και την προκήρυξη των επερχόμενων εκλογών της 25ης Ιανουαρίου 2015
ΔΗΚΚΙ
 |
Φιλελευθέροι - Δράση
Τέσσερα χρόνια αργότερα, το 1999, ο πρώην υπουργός Οικονομικών της ΝΔ, Στέφανος Μάνος, ιδρύει το «Κόμμα των Φιλελευθέρων». Η προσπάθεια αυτή, η οποία δεν στέφεται με επιτυχία, είναι η πρώτη εφόσον ο κ. Μάνος επανέρχεται χρόνια μετά, τον Μάρτιο του 2009 με την «ΔΡΑΣΗ», κόμμα που συνεχίζει να υφίσταται χωρίς να εκπροσωπείται κοινοβουλευτικά και έχοντας αποχωρήσει ο ιδρυτής του.
ΚΕΠ - Κίνημα Φιλελευθέρων Πολιτών
Ούτε καν στις εκλογές δεν πρόλαβε να φτάσει το κόμμα του πρώην υπουργού της ΝΔ, το «Κίνημα Ελευθέρων Πολιτών» (ΚΕΠ) του Δημήτρη Αβραμόπουλου, το οποίο ιδρύθηκε το 2001 για να διαλυθεί 15 μήνες αργότερα, τον Ιούνιο του 2002. Αιτία αποτέλεσε η επιστροφή το αρχηγού του στην κοίτη της Ν.Δ. την ώρα που πολλοί έβλεπαν στο πρόσωπό του τον επόμενο αρχηγό της, στόχος που ποτέ δεν επετεύχθη.
Δημοκρατική Αναγέννηση
Μόνο ένα χρόνο διήρκεσε και το πέρασμα της «Δημοκρατικής Αναγέννησης» του Στέλιου Παπαθεμελή από το πολιτικό στερέωμα, αφού ιδρύθηκε το 2003 και ανέστειλε τη λειτουργία του το 2004, με τον πρόεδρό της να κατεβαίνει τελικά στις εκλογές με τη ΝΔ και να εκλέγεται βουλευτής. Το κόμμα βέβαια επαναλειτούργησε λίγο αργότερα, πριν ο κ. Παπαθεμελής προχωρήσει στην ίδρυση του «Πανελλήνιου Μακεδονικού Μετώπου» το 2009, χωρίς ιδιαίτερη εκλογική επιτυχία, αφού ουδέποτε μπήκε στη Βουλή...
Δημοκρατική Συμμαχία
Μόλις τον Νοέμβριο του 2010, λίγους μήνες μετά την ήττα της στις εσωκομματικές εκλογές για την ανάδειξη προέδρου της ΝΔ, από τον Αντώνη Σαμαρά, ιδρύθηκε το κόμμα της πρώην υπουργού της ΝΔ Ντόρας Μπακογιάννη, υπό τον τίτλο «Δημοκρατική Συμμαχία». Αυτό ανέστειλε τη λειτουργία του τον Μάιο του 2012, λίγο μετά από τις εκλογές, προκειμένου να καταστεί εφικτή η κοινή εκλογική του κάθοδος με τη ΝΔ στις επαναληπτικές του Ιουνίου.
ΡΙ.Κ.Σ.ΣΥ - Ριζοσπαστική Κίνηση Σοσιαλδημοκρατικής Συμμαχίας
Με μια σύντομη ανακοίνωση στην προσωπική του ιστοσελίδα, στις 03 Δεκεμβρίου του 2012, είχε αναγγείλει ο Ανδρέας Λοβέρδος την πολιτική πρωτοβουλία υπό το ακρωνύμιο ΡΙ.Κ.Σ.ΣΥ (Ριζοσπαστική Κίνηση Σοσιαλδημοκρατικής Συμμαχίας) και εν συνεχεία διεγράφη με παρέμβαση του κ. Βενιζέλου από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ. Στόχος της κίνησης, όπως δήλωνε τότε, ήταν να δημιουργηθεί ένα «νέο κόμμα που θα επιχειρούσε να μιλήσει στην πλειοψηφία του λαού».
Τον Απρίλιο του 2013 ανακοίνωσε την ίδρυση του κόμματος Συμφωνία για τη Νέα Ελλάδα, το οποίο συμμετείχε στις ευρωεκλογές του 2014 στον συνασπισμό κομμάτων Ελιά - Δημοκρατική Παράταξη. Σχεδόν 15 μέρες μετά το πέρας των εκλογών, έχοντας προσχωρήσει εκ νέου στην Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ, διορίστηκε υπουργός Παιδείας κατά τον ανασχηματισμό της κυβέρνησης…
Ένωσις Κέντρου – Νέες Δυνάμεις
 |
Εμφανίστηκε μόνο το 1974 ως συνέχεια της ιστορικής Ενωσις Κέντρου του Γεωργίου Παπανδρέου αλλά αρκετά αλλαγμένη. Με αρχηγό τον Γεώργιο Μαύρο έγινε αξιωματική αντιπολίτευση με 61 έδρες, ποσοστό 20,42% και 1.002.559 ψήφους. Ωστόσο η συνεργασία της Ένωσης Κέντρου με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή στη σύμπτυξη κυβέρνησης Εθνικής Ενότητος που προηγήθηκε των εκλογών, όπου ο Μαύρος είχε πάρει μέρος ως Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Εξωτερικών, κόστισε εκλογικά.
Ενωμένη Αριστερά
 |
Ήταν ένας συνασπισμός αριστερών κομμάτων που δημιουργήθηκε με σκοπό να συμμετάσχει στις πρώτες μετά τη μεταπολίτευση εκλογές του 1974. Πρόεδρος της διοικούσας επιτροπής ανέλαβε ο Ηλίας Ηλιού. Με 464.787 ψήφους (ποσοστό 9,47%) εξασφάλισε 8 έδρες στη Βουλή, εκ των οποίων οι 5 ανήκαν στο ΚΚΕ, 2 στο ΚΚΕ Εσωτερικού και μία στην ΕΔΑ. Με τη λήξη της κοινοβουλευτικής της θητείας, η Ενωμένη Αριστερά διασπάστηκε. Το ΚΚΕ συνέχισε αυτόνομη πορεία, ενώ τα υπόλοιπα κόμματα μαζί με άλλους σχηματισμούς δημιούργησαν στη συνέχεια τη Συμμαχία Προοδευτικών και Αριστερών Δυνάμεων.
Εθνική Παράταξις
 |
Ιδεολογικά εντασσόταν στην παραδοσιακή δεξιά εκφράζοντας τους συντηρητικούς βασιλόφρονες. Ιδρύθηκε από τον Στέφανο Στεφανόπουλο, που ήταν πρώην ηγέτης της συντηρητικής πτέρυγας της Ενώσεως Κέντρου. Δεύτερος στην ιεραρχία ήταν ο Σπύρος Θεοτόκης, που είχε υπάρξει ηγετική μορφή στην ΕΡΕ και αργότερα εκλέχτηκε στο ελληνικό Κοινοβούλιο το 1981, με τη Νέα Δημοκρατία.
Κόμμα Νεοφιλελευθέρων
 |
Ήταν ένα βραχύβιο ελληνικό πολιτικό κόμμα του κεντρώου χώρου, με πρόεδρο τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Ιδρύθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 1977, με τον Μητσοτάκη να δηλώνει ότι το κόμμα αποτελούσε απλώς «ανασύσταση» του βενιζελικού κόμματος «προσαρμοσμένου στις ανάγκες της εποχής μας». Στις εκλογές απέσπασε 55.494 ψήφους και ποσοστό 1,08%. Παρότι δεν κατέβηκε σε όλες της εκλογικές περιφέρειες της χώρας (συμμετείχε μόνο σε 31 από τις 56 εκλογικές περιφέρειες) και παρ’ ότι η επιρροή του κόμματος κυμάνθηκε σε χαμηλά επίπεδα, κατάφερε να κερδίσει δύο έδρες στη Βουλή λόγω της εξαιρετικής παρουσίας του στην Κρήτη όπου συγκέντρωσε 38.368 ψήφους, δηλαδή περίπου το 70% των συνολικών του ψήφων.
Μάλιστα κατάφερε να αναδειχθεί πρώτο κόμμα στην εκλογική περιφέρεια Χανίων με ποσοστό 25,71%, αφήνοντας πίσω το ΠΑΣΟΚ (23,44%), την ΕΔΗΚ (20,55%), τη Νέα Δημοκρατία (16,01%) και το ΚΚΕ (10,67%), εξασφαλίζοντας μία έδρα για τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Στην εκλογική περιφέρεια Ρεθύμνου αναδείχθηκε δεύτερο κόμμα με ποσοστό 26,02%, εξασφαλίζοντας τη δεύτερη έδρα για τον Παύλο Βαρδινογιάννη.
Λίγους μήνες αργότερα, στις 10 Μαΐου 1978, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης προσχώρησε στη Νέα Δημοκρατία, σε ένα άνοιγμα που είχε επιχειρήσει ο τότε αρχηγός της Κωνσταντίνος Καραμανλής στο χώρο του κέντρου. Ο, δε, Παύλος Βαρδινογιάννης παρέμεινε ανεξάρτητος και το 1983 προσχώρησε στο Κόμμα Φιλελευθέρων του Νικήτα Βενιζέλου, όπου ανέλαβε γενικός γραμματέας του κόμματος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου