Κάποιος μαθαίνει ότι άνοιξε ένας καταπληκτικός οίκος ανοχής, πολυτελέστατος και άριστα οργανωμένος, καθαρός κλπ κλπ...
– Αποφασίζει να τον επισκεφτεί…
Χτυπάει το κουδούνι και του ανοίγει μια ώριμη κομψή κυρία:
– Βλέπε αυτός απέναντι 2 πόρτες ( πως λες 2 πόρτες έχει η ζωή;)…
Στη μια… γράφει: <<Μελαχρινές>> και στην άλλη <<Ξανθιές>>, Προτιμάει τις ξανθιές.
– Μπαίνει από αυτή τη πόρτα και βλέπει δυο άλλες πόρτες: <<Ξανθιές παχουλές>> και <<Ξανθιές λεπτές>>. Προτιμάει τις παχουλές…μπαίνει.
Πάλι δυο πόρτες: << Ξανθιές παχουλές ψηλές>> <<Ξανθιές παχουλές ... κοντές>>. Προτιμάει τις ψηλές.
Ανοίγει τη πόρτα και…………………βρίσκεται στο δρόμο!
– Ξαναγυρίζει πίσω και διαμαρτύρεται στη κυρία της ρεσεψιόν.
– Ωραία όλα αυτά κυρία μου αλλά με κοροιδεύεις…πουθενά δε βρήκα γυναίκες!
– Κοιτάξτε, γυναίκες δεν έχουμε ακόμη, αλλά από οργάνωση σκίζουμε έτσι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου