Η κλιματική αλλαγή επηρεάζει σημαντικά την επισιτιστική ασφάλεια, ιδιαίτερα στην Κεντρική Ευρώπη, όπου οι μεγάλες περίοδοι ξηρασίας γίνονται όλο και πιο συχνές.
Σε απάντηση σε αυτό το πιεστικό ζήτημα, μια διεθνής ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τον καθηγητή μοριακής Wolfram Weckwerth στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης, διεξήγαγε μια κομβική μελέτη διερευνώντας τη φυσική ποικιλία μεταξύ διαφορετικών γονότυπων ρεβιθιών και την αντοχή τους στο στρες της ξηρασίας.
Τα ευρήματα δημοσιεύτηκαν πρόσφατα στο εξειδικευμένο περιοδικό The Plant Biotechnology. Η μελέτη ρίχνει φως στη μείωση της γενετικής ποικιλότητας των φυτών, η οποία αποτελεί σημαντική απειλή για την παραγωγικότητα και τη συγκομιδή των φυτών. Παρά την ύπαρξη περίπου 7.000 εδώδιμων καλλιεργειών, τα δύο τρίτα της παγκόσμιας παραγωγής τροφίμων βασίζεται σε μόλις εννέα είδη. «Αυτή η στενή γενετική βάση μπορεί να έχει αρκετές αρνητικές συνέπειες, όπως αυξημένη ευαισθησία των φυτών σε ασθένειες και παράσιτα, μειωμένη αντοχή σε παράγοντες όπως η ξηρασία και η κλιματική αλλαγή και αυξημένη οικονομική ευθραυστότητα», εξηγεί ο Weckwerth. Τονίζει τη σημασία της διατήρησης της γενετικής ποικιλότητας στη γεωργία για την προσαρμογή στις μελλοντικές κλιματικές προκλήσεις.
Επί του παρόντος, τα ρεβίθια δεν συγκαταλέγονται στις πρωταρχικές καλλιέργειες στην παγκόσμια δίαιτα. Ωστόσο, η ερευνητική ομάδα πραγματοποίησε πειράματα πεδίου στην αστική Βιέννη, καλλιεργώντας διάφορες ποικιλίες ρεβιθιών υπό συνθήκες ξηρασίας. Τα αποτελέσματά τους δείχνουν ότι τα ρεβίθια, ένα όσπριο με υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες, μπορεί να είναι μια βιώσιμη εναλλακτική λύση στα συστήματα καλλιέργειας σιτηρών, ειδικά σε αστικές περιοχές.
«Οι διαφορετικές ποικιλίες και οι άγριοι τύποι δείχνουν πολύ διαφορετικούς μηχανισμούς για την αντιμετώπιση του επίμονου στρες ξηρασίας. Αυτή η φυσική γενετική μεταβλητότητα είναι ιδιαίτερα σημαντική για να αντέξει την κλιματική αλλαγή και να εξασφαλίσει την επιβίωση του φυτού», λέει ο Weckwerth.
Η μελέτη χρησιμοποίησε έναν δείκτη ευαισθησίας στο στρες (SSI) για να αξιολογήσει τον αντίκτυπο της ξηρασίας στην απόδοση, προσδιορίζοντας τους γονότυπους που αποδίδουν καλύτερα και χειρότερα υπό πίεση. Ο επικεφαλής συγγραφέας Palak Chaturvedi επεξεργάζεται περαιτέρω τη μεθοδολογία τους, δηλώνοντας, «Στη μελέτη μας, χρησιμοποιήσαμε έναν δείκτη ευαισθησίας στο στρες (SSI) για να αξιολογήσουμε τις επιπτώσεις της ξηρασίας στην απόδοση», ο οποίος επέτρεψε τον προσδιορισμό τόσο των ανθεκτικών όσο και των ευαίσθητων γονότυπων. Η έρευνα χρησιμοποίησε προηγμένες τεχνικές, συμπεριλαμβανομένης της τεχνητής νοημοσύνης και των πολυπαραγοντικών στατιστικών, για να αποκαλύψει γενετικούς δείκτες που ενισχύουν την ανθεκτικότητα στην ξηρασία.
Ο Weckwerth δήλωσε ότι τα όσπρια όπως τα ρεβίθια, με την υψηλή περιεκτικότητά τους σε πρωτεΐνη και την αντοχή τους στην ξηρασία, είναι μια «τροφή του μέλλοντος», προσθέτοντας ότι η ενσωμάτωση υψηλότερου ποσοστού οσπρίων στα γεωργικά συστήματα μιας χώρας βελτιώνει τη συνολική αποτελεσματικότητα της χρήσης αζώτου.
Πηγή: newfoodmagazine.com
Αναδημοσίευση: www.agronews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου