Είναι τελικά αυθεντική η Ιερά Σινδόνη του Χριστού του Τορίνο;

www.in.gr

Το αν είναι γνήσια η Ιερά Σινδόνη που βρίσκεται στο Τορίνο της Ιταλίας, έχει αποτελέσει πηγή διαμάχης μεταξύ της θρησκευτικής και της επιστημονικής κοινότητας για αιώνες, καθώς υποστηρίζεται ότι πρόκειται για το σάβανο στο οποίο εναποτέθηκε το σώμα του Ιησού Χριστού, μετά την αποκαθήλωσή του από τον Σταυρό, ενώ σύμφωνα με κάποιες επιστημονικές μελέτες αποτελεί ανθρώπινο κατασκεύασμα.

Εδώ και αιώνες, οι καθολικοί συρρέουν στην ιταλική πόλη του Τορίνο για να βρεθούν μπροστά στο διάσημο σάβανο.

Το ιερό κομμάτι λινό ύφασμα, διαστάσεων 4,3 μέτρων μάκρος και 1,1 μέτρων φάρδος, φέρει μια αμυδρή εικόνα του μπροστινού και του πίσω μέρους ενός ανθρώπου – που πολλοί ερμηνεύουν ως τον Ιησού Χριστό.

Οι πιστοί λένε ότι χρησιμοποιήθηκε για να τυλίξει το σώμα του Χριστού μετά τη σταύρωσή του, αφήνοντας το αιματηρό αποτύπωμά του, σαν φωτογραφικό στιγμιότυπο.

Παρά τους επανειλημμένους ισχυρισμούς περί «φάρσας», ένας επιστήμονας είναι πλέον πεπεισμένος ότι το αντικείμενο πράγματι τύλιξε τον Ιησού – και λέει ότι υπάρχει «τεράστια ποσότητα στοιχείων» που το αποδεικνύουν.

Ο καθηγητής Liberato De Caro, ένας αφοσιωμένος Καθολικός και διάκονος στην τοπική του εκκλησία, διέψευσε τους ισχυρισμούς ότι κατασκευάστηκε κατά τους μεσαιωνικούς χρόνους με την πρόσφατη μελέτη του.

Το ταφικό ύφασμα του Ιησού Χριστού;

Η Σινδόνη του Τορίνο είναι ένα λινό ύφασμα μήκους 14 μέτρων με την αχνή εικόνα ενός άνδρα.

Η αυθεντικότητα της σινδόνης έχει συχνά αμφισβητηθεί με την πάροδο των ετών, αλλά υπάρχουν επίσης πολλές μελέτες που ισχυρίζονται ότι επικυρώνουν την προέλευσή της.

Θεωρείται ένα από τα πιο εντατικά μελετημένα ανθρώπινα αντικείμενα στην ιστορία.

Από τότε που πρωτοεμφανίστηκε το 1354 οι αρχές του Βατικανού έχουν επανειλημμένα αμφιταλαντευτεί για το αν πρέπει να θεωρηθεί ως το πραγματικό σάβανο ταφής.

Το σάβανο φυλάσσεται επί του παρόντος στον καθεδρικό ναό του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή στο Τορίνο, αλλά εκτίθεται δημόσια σε ειδικές περιπτώσεις.

Ο καθηγητής De Caro δήλωσε στην Telegraph: «Αν έπρεπε να είμαι δικαστής σε μια δίκη, ζυγίζοντας όλα τα στοιχεία που λένε ότι η Σινδόνη είναι αυθεντική και τα λίγα στοιχεία που λένε ότι δεν είναι, με κάθε καλή συνείδηση δεν θα μπορούσα να δηλώσω ότι η Σινδόνη του Τορίνο είναι μεσαιωνική».

«Δεν θα ήταν σωστό, δεδομένης της τεράστιας ποσότητας των στοιχείων που συνηγορούν υπέρ της».

Οι μελέτες του 1980

Η πρόσφατη μελέτη του καθηγητή De Caro με ακτίνες Χ που διαπίστωσε ότι η Σινδόνη του Τορίνο χρονολογείται πράγματι 2.000 χρόνια πίσω – περίπου στην εποχή που έζησε και πέθανε ο Χριστός.

Γνωρίζουμε επίσης από το Ερευνητικό Πρόγραμμα για τη Σινδόνη του Τορίνο (STURP) στις δεκαετίες του 1970 και 1980 ότι το ιερό ύφασμα ήταν πράγματι λερωμένο με αίμα.

Το STURP διαπίστωσε ότι οι λεκέδες έχουν ίχνη αιμοσφαιρίνης – της πρωτεΐνης στα ερυθρά αιμοσφαίρια που παρέχει οξυγόνο.

Οι λεκέδες έδωσαν επίσης θετικό τεστ για αλβουμίνη ορού, την πιο άφθονη πρωτεΐνη στο ανθρώπινο πλάσμα αίματος.

Το 1981, στην τελική της έκθεση, η STURP έγραψε: «Μπορούμε να συμπεράνουμε προς το παρόν ότι η εικόνα της Σινδόνης είναι αυτή μιας πραγματικής ανθρώπινης μορφής ενός μαστιγωμένου, σταυρωμένου ανθρώπου. Δεν είναι το προϊόν ενός καλλιτέχνη».

Έτσι, μέχρι τη νέα του μελέτη, «το μόνο κομμάτι που έλειπε από το παζλ ήταν η χρονολόγηση», δήλωσε ο καθηγητής De Caro στη MailOnline.

Είπε ότι όλα όσα υπάρχουν στη Σινδόνη «συσχετίζονται σε μεγάλο βαθμό με όσα λένε τα Ευαγγέλια για τον Ιησού Χριστό» και τον θάνατό του.

Τα στοιχεία της Αγίας Γραφής

Το ύφασμα φαίνεται να παρουσιάζει αχνές, καφετιές εικόνες στο μπροστινό και το πίσω μέρος, οι οποίες απεικονίζουν έναν λιπόσαρκο άνδρα με βυθισμένα μάτια, ο οποίος είχε ύψος περίπου 1,75 έως 1,80 μέτρα.

Τα σημάδια στο σώμα αντιστοιχούν επίσης με τα τραύματα της σταύρωσης του Ιησού που αναφέρονται στη Βίβλο, όπως σημάδια από αγκάθια στο κεφάλι, σκισίματα στην πλάτη και μώλωπες στους ώμους.

Οι ιστορικοί έχουν προτείνει ότι ο σταυρός που κουβαλούσε στους ώμους του ζύγιζε περίπου 300 κιλά, γεγονός που θα άφηνε μώλωπες.

Η Αγία Γραφή αναφέρει ότι ο Ιησούς μαστιγώθηκε από τους Ρωμαίους, γεγονός που ευθυγραμμίζεται με τα σκισίματα στην πλάτη, οι οποίοι επίσης τοποθέτησαν ένα ακάνθινο στεφάνι στο κεφάλι του πριν από τη σταύρωση.

Η έρευνα της δεκαετίας του 1980 φάνηκε να καταρρίπτει την ιδέα ότι ήταν αληθινό, αφού το χρονολόγησε στο Μεσαίωνα, εκατοντάδες χρόνια μετά το θάνατο του Χριστού – υποδηλώνοντας ότι επρόκειτο για μια περίτεχνη μεσαιωνική φάρσα.

Οι νέες τεχνικές

Αλλά οι Ιταλοί ακαδημαϊκοί που χρησιμοποίησαν μια νέα τεχνική που περιλαμβάνει ακτίνες Χ για να χρονολογήσουν το υλικό επιβεβαίωσαν ότι κατασκευάστηκε γύρω στην εποχή του Ιησού πριν από περίπου 2.000 χρόνια.

Ο καθηγητής De Caro και η ομάδα του στο Ινστιτούτο Κρυσταλλογραφίας στο Μπάρι της Ιταλίας χρησιμοποίησαν μια τεχνική που ονομάζεται σκέδαση ακτινών Χ ευρείας γωνίας σε ένα μικροσκοπικό δείγμα από το σάβανο, μικρότερο από έναν κόκκο ρυζιού.

Η WAXS μπορεί να χρονολογήσει αρχαία λινά νήματα «επιθεωρώντας τη δομική τους υποβάθμιση» σε μικροσκοπικό επίπεδο.

Η Βίβλος αναφέρει ότι ο Ιωσήφ της Αριμαθαίας τύλιξε το σώμα του Ιησού σε ένα λινό σάβανο και το τοποθέτησε σε έναν τάφο.

Μέρος της ανάλυσης εξέτασε τα μοτίβα κυτταρίνης του λινού, τις μακριές αλυσίδες μορίων σακχάρου που συνδέονται μεταξύ τους.

Τα στοιχεία

Αυτά τα μόρια σακχάρου σπάνε με την πάροδο του χρόνου, δείχνοντας πόσο καιρό υπάρχει ένα ένδυμα ή ύφασμα.

Με βάση την ποσότητα της διάσπασης, η ομάδα προσδιόρισε ότι η σινδόνη διατηρήθηκε σε θερμοκρασίες περίπου 72,5°F και σχετική υγρασία περίπου 55% για 13 αιώνες πριν φτάσει στην Ευρώπη.

Αν είχε διατηρηθεί σε διαφορετικές συνθήκες, η γήρανση θα ήταν διαφορετική.

Στη συνέχεια, οι ερευνητές συνέκριναν τη διάσπαση της κυτταρίνης στη σινδόνη με άλλα λινά που βρέθηκαν στο Ισραήλ και χρονολογούνται από τον πρώτο αιώνα.Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι δομικές αποικοδομήσεις ήταν «πλήρως συμβατές» με εκείνες του άλλου δείγματος λινών – που χρονολογείται, σύμφωνα με ιστορικά αρχεία, στο 55-74 μ.Χ.

Η ομάδα συνέκρινε επίσης το σάβανο με δείγματα από λινά που κατασκευάστηκαν μεταξύ 1260 και 1390 μ.Χ., διαπιστώνοντας ότι κανένα από αυτά δεν ταίριαζε.

Επίσης, έρχονται σε αντίθεση με τα ευρήματα της δεκαετίας του 1980, σύμφωνα με τα οποία η σινδόνη δεν χρονολογείται ούτε κατά διάνοια από την εποχή του Ιησού.

Εκείνη την εποχή, οι ερευνητές ανέλυσαν ένα μικρό κομμάτι της σινδόνης χρησιμοποιώντας χρονολόγηση με άνθρακα και διαπίστωσαν ότι το ύφασμα φαινόταν να έχει κατασκευαστεί κάποια στιγμή μεταξύ 1260 και 1390 – κατά τη διάρκεια της μεσαιωνικής περιόδου.

Ωστόσο, οι συγγραφείς της νέας μελέτης υποστηρίζουν ότι η χρονολόγηση με άνθρακα δεν θα ήταν αξιόπιστη, επειδή το ύφασμα έχει εκτεθεί σε μόλυνση στο πέρασμα των αιώνων, η οποία δεν μπορεί να αφαιρεθεί.

Επιπλέον, δεν υπάρχει κανένας τρόπος να εξηγηθεί πώς θα μπορούσε να έχει σφυρηλατηθεί με μεσαιωνική τεχνολογία.

Συμπερασματικά

Δεδομένων των τελευταίων επιστημονικών εξελίξεων, η λεγόμενη Ιερά Σινδόνη του Τορίνο αποτελεί ένα αντικείμενο το οποίο χρονολογείται 2.000 χρόνια πριν.

Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία για την συσχέτιση της με την φιγούρα του Ιησού Χριστού, ωστόσο αποτελεί ένα γεγονός που καταρρίπτει την θεωρία της κατασκευής του υφάσματος στον Μεσαίωνα.

Ίσως μελλοντικά αποκτήσουμε περισσότερα στοιχεία τα οποία εν τέλει θα επαληθεύσουν ή θα διαψεύσουν την γνησιότητα του ιερού αντικειμένου.