Μια φορά κι έναν καιρό, σε ένα μικρό χωριό της ελληνικής υπαίθρου, ζούσαν δύο μικρά παιδιά, ο Γιάννης και η Μαρία. Ο Γιάννης ήταν ένα αγόρι με ζωηρά, καστανά μάτια και ατίθασα μαλλιά που πάντα αναζητούσε περιπέτειες. Η Μαρία, από την άλλη, ήταν ένα γλυκό κορίτσι με ξανθές πλεξούδες και ένα χαμόγελο που μπορούσε να φωτίσει τον κόσμο.
Μια Μαγική Μέρα στο ΔάσοςΈνα ηλιόλουστο πρωινό του καλοκαιριού, ο Γιάννης και η Μαρία αποφάσισαν να εξερευνήσουν το κοντινό δάσος, το οποίο ήταν γεμάτο από μυστικά μονοπάτια, κρυστάλλινα ρυάκια και αγριολούλουδα που μοσχοβολούσαν.
«Πάμε να βρούμε το μαγικό δέντρο που λέει η γιαγιά μας», είπε ο Γιάννης με ενθουσιασμό.
«Ναι, και ίσως να δούμε και τα νεράιδες που ζουν εκεί», απάντησε η Μαρία με μια λάμψη στα μάτια της.
Καθώς προχωρούσαν στο δάσος, οι ήχοι των πουλιών και ο ψίθυρος των φύλλων τους συνόδευαν. Ξαφνικά, άκουσαν έναν παράξενο ήχο, σαν ένα γέλιο που ερχόταν από τα βάθη του δάσους. Ακολούθησαν τον ήχο και βρέθηκαν μπροστά σε ένα πανέμορφο δέντρο με χρυσά φύλλα που λαμπύριζαν στον ήλιο.
Το Μαγικό Δέντρο
Το δέντρο αυτό δεν ήταν ένα συνηθισμένο δέντρο. Ήταν το δέντρο των ευχών, για το οποίο μιλούσε η γιαγιά τους στις ιστορίες της. Μια μικρή νεράιδα πετάχτηκε από τα κλαδιά του και τους χαιρέτησε με χαμόγελο.
«Γεια σας, είμαι η Νεφέλη, η νεράιδα του δάσους. Τι σας φέρνει εδώ;»
«Θέλουμε να κάνουμε μια ευχή», είπε ο Γιάννης χωρίς δισταγμό.
«Ναι, θέλουμε να βοηθήσουμε τους φίλους μας και το χωριό μας», πρόσθεσε η Μαρία.
Η Νεφέλη χαμογέλασε και τους είπε: «Μπορείτε να κάνετε μία ευχή, αλλά πρέπει να είναι καλή και ανιδιοτελής».
Η Ευχή των Παιδιών
Ο Γιάννης και η Μαρία σκέφτηκαν για λίγο και αποφάσισαν να ευχηθούν για κάτι που θα ωφελούσε όλους στο χωριό. «Ευχόμαστε να υπάρχει πάντα αρκετό νερό για τα χωράφια μας και να είναι πάντα γεμάτες οι δεξαμενές με φρέσκο, καθαρό νερό», είπε ο Γιάννης.
Η Νεφέλη κούνησε τα χέρια της και το δέντρο άρχισε να λάμπει ακόμη πιο έντονα. «Η ευχή σας είναι καλή και θα πραγματοποιηθεί. Από σήμερα, το χωριό σας δεν θα ξαναδιψάσει ποτέ.»
Η Επιστροφή στο Χωριό
Ο Γιάννης και η Μαρία γύρισαν στο χωριό τους γεμάτοι χαρά και διηγήθηκαν την περιπέτειά τους στους γονείς και τους φίλους τους. Από εκείνη τη μέρα, τα χωράφια του χωριού ήταν πάντα καταπράσινα και οι κάτοικοι δεν ανησυχούσαν πια για το νερό.
Κάθε φορά που περνούσαν από το δάσος, θυμούνταν τη μαγική τους περιπέτεια και τη νεράιδα Νεφέλη που έκανε την ευχή τους πραγματικότητα. Έμαθαν ότι η ανιδιοτέλεια και η καλοσύνη είναι οι πραγματικές μαγικές δυνάμεις που μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο.
Και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.
Το Τέλος
Μέσα από αυτή την ιστορία, ο Γιάννης και η Μαρία μας δείχνουν τη σημασία της ανιδιοτέλειας και της φροντίδας για τους άλλους. Είναι ένα παραμύθι που μας θυμίζει ότι οι πραγματικές μαγικές στιγμές στη ζωή μας προέρχονται από την καλοσύνη και την αγάπη.
Γιώργος Γυρνάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου