Η μόνη Περιφέρεια, που παραμένει στο υψηλότερο επίπεδο της αρνητικής απόκλισης από τον μέσο όρο είναι η ΠΔΕ με -7% το 2022!
Αρνητική «κορυφή» για τα εισοδήματα των πολιτών της Δυτικής Ελλάδας - Φτώχεια διαρκείας όπως αναφέρει η εφημερίδα "Συνείδηση", σύμφωνα με την οποία το μεγαλύτερο χάσμα στα εισοδήματα έχει η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας!
Αναλυτικά το δημοσίευμα:
«Δεν είναι όλες οι περιοχές της χώρας το ίδιο φτωχές ούτε εξελίσσεται σε κάθε τόπο με τον ίδιο τρόπο η πορεία των εισοδημάτων μέσα στα χρόνια. Ταυτόχρονα, η περιφερειακή διάσταση της φτώχειας διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στον σχεδιασμό και στην επεξεργασία των αντίστοιχων πολιτικών στήριξης των πιο αδύναμων πολιτών, καθώς επιτρέπει στα σχετικά μέτρα να είναι καλύτερα στοχευμένα σε όσους τα έχουν ανάγκη. Επιπλέον, μια τέτοια "τοπική" οπτική δίνει στις περιφέρειες και στους δήμους ένα σημαντικό εργαλείο ώστε να κινητοποιηθούν καλύτερα και πιο αποτελεσματικά». Αυτό είναι το κεντρικό νόημα της πρόσφατης έρευνας που έκανε ο Οργανισμός Έρευνας και Ανάλυσης «διαΝΕΟσις» σχετικά με τα εισοδήματα και το πόσο κοντά ή μακριά είναι αυτά από τον μέσο όρο στην Ελλάδα ανά περιοχή.
Η νέα ανάλυση, που δημοσιεύει η διαΝΕΟσις και το Παρατηρητήριο Περιφερειακών Πολιτικών, ασχολείται ακριβώς με αυτή την περιφερειακή διάσταση της εισοδηματικής φτώχειας στην Ελλάδα.
Το κείμενο, το οποίο υπογράφουν ο Αλέξανδρος Καρακίτσιος, ερευνητής στην Τράπεζα της Ελλάδος και οι Φαίη Μακαντάση και Ηλίας Βαλεντής από τη διαΝΕΟσις, εστιάζει στους δείκτες εισοδηματικής φτώχειας και στην εξέλιξή τους ανά περιφέρεια. Με αυτό τον τρόπο, δίνει μια καλύτερη εικόνα για την ερώτηση "πόσοι είναι οι φτωχοί" σε κάθε περιφέρεια, αλλά και για το "πόσο φτωχοί είναι οι φτωχοί" σε κάθε περιφέρεια.
Η ανάλυση βασίζεται σε δεδομένα της έρευνας Εισοδήματος και Συνθηκών Διαβίωσης των Νοικοκυριών, της γνωστής SILC που διενεργείται πανευρωπαϊκά από τη Eurostat, και ειδικότερα στην Ελλάδα από την ΕΛΣΤΑΤ. Πρόκειται για μια ιδιαίτερα λεπτομερή έρευνα, η οποία θίγει πολλές πτυχές του επιπέδου διαβίωσης των νοικοκυριών και, μάλιστα, πραγματοποιείται σε κυλιόμενο δείγμα – κάθε χρόνο αντικαθίσταται μόνο το ¼ του δείγματος της προηγούμενης χρονιάς.
Η ανάλυση, η οποία δημοσιεύεται, εστιάζει χρονικά στην περίοδο 2017 έως 2022 και, γι’ αυτό, παρουσιάζει πρόσθετο ενδιαφέρον, αφού ένα μέρος της περιόδου συμπίπτει με το ξέσπασμα της πανδημίας, όπου φαίνεται ότι "περισσότερο να επλήγησαν οι Περιφέρειες των Ιόνιων Νησιών, του Νοτίου Αιγαίου, της Δυτικής Μακεδονίας και της Κρήτης [...], καθώς η οικονομική δραστηριότητα σε αυτές βασίζεται σε κλάδους που είτε επλήγησαν από την πανδημία (όπως ο τουρισμός) είτε επηρεάστηκαν από άλλες αποφάσεις, όπως η απολιγνιτοποίηση της παραγωγής ρεύματος, που αφορά τη Δυτική Μακεδονία".
Συνολικά, όμως, τα πράγματα δεν είναι καθόλου καλά για την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας.
Οι σημαντικές αποκλίσεις ανάμεσα στην Αττική και τις υπόλοιπες περιφέρειες αναδεικνύουν το σημαντικό χάσμα μεταξύ πρωτεύουσας και περιφέρειας τόσο στις επιπτώσεις της πανδημίας, όσο και ευρύτερα. Ταυτόχρονα, και οι υπόλοιπες σημαντικές διαφορές μεταξύ των δεικτών των περιφερειών υπογραμμίζουν τη σημασία ενός καλύτερου σχεδιασμού πολιτικών καταπολέμησης της φτώχειας σε περιφερειακό επίπεδο.
O ορισμός της φτώχειας που υιοθετούν οι συγγραφείς είναι ο ίδιος με αυτόν της Eurostat, δηλαδή "το ποσοστό των ατόμων με ισοδύναμο διαθέσιμο εισόδημα κάτω από το 60% του διάμεσου ισοδύναμου διαθέσιμου εισοδήματος". Όπως φαίνεται και στον πίνακα, τα ποσοστά φτώχειας της Αττικής και του Νοτίου Αιγαίου είναι σταθερά πιο χαμηλά από τον εθνικό μέσο όρο. Το ίδιο ισχύει εν πολλοίς για την περιφέρεια Κρήτης και, σε μικρότερο βαθμό για την Ήπειρο και τα Ιόνια Νησιά. Αντίθετα, στις περιφέρειες Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, Κεντρικής Μακεδονίας, Δυτικής Μακεδονίας, Δυτικής Ελλάδας και Πελοποννήσου, το ποσοστό φτώχειας είναι διαρκώς υψηλότερο του εθνικού μέσου όρου.
Πώς φαίνεται η άσχημη θέση της ΠΔΕ
Ένας σημαντικός αριθμός ανθρώπων που είναι, μεν, κάτω από το όριο, αλλά σε μικρή απόσταση από αυτό, δεν αντιστοιχεί στην ίδια κοινωνική πραγματικότητα με έναν μεγάλο αριθμό ανθρώπων που είναι, επιπλέον, πολύ πιο κάτω από το όριο.
Η απόσταση των φτωχών από τη γραμμή φτώχειας μετριέται κατά κανόνα με τον δείκτη FGT2, ο οποίος ουσιαστικά φανερώνει το χάσμα (πίνακας 1). Και σε αυτό τον πίνακα μπορεί να δει κανείς ότι η ΠΔΕ είναι η μόνη που διαχρονικά και μόνιμα ήταν και εξακολουθεί να είναι σε αρνητικό έδαφος!
Μεταξύ των μεταβολών που παρατηρήθηκαν ανάμεσα στο 2019 και στο 2020, η πιο εντυπωσιακή ήταν στην περιφέρεια Ιονίων Νήσων: από 0,8% σε 2,5 – και πάλι, βέβαια, χαμηλότερα από το εθνικό τετραγωνισμένο χάσμα.
Την ίδια περίοδο, το χάσμα αυξήθηκε, επίσης, στη Στερεά Ελλάδα και, σε μικρότερο βαθμό, στην Ήπειρο, στη Θεσσαλία, στη Δυτική Ελλάδα και στην Πελοπόννησο. Η μόνη Περιφέρεια, όμως, που παραμένει στο υψηλότερο επίπεδο της αρνητικής απόκλισης (πίνακας 2) από τον μέσο όρο είναι η ΠΔΕ με -7% το 2022!
Τέλος, η έρευνα δέχεται ότι μεταξύ 2019 και 2020, το εθνικό χάσμα της φτώχειας αυξήθηκε, από 2,6 σε 2,8. Σε περιφερειακό επίπεδο, εν έτει 2019 το χάσμα αυτό ήταν μικρότερο του εθνικού χάσματος σε 8 από τις 13 περιφέρειες (στις τρεις από αυτές αρκετά οριακά). Υπονοεί επίσης, ότι η ύπαρξη κρυφών εισοδημάτων ή «μαύρου» χρήματος μπορεί να αλλάζει λίγο την εικόνα κατά τόπους.
Όμως αν δει κανείς το…χάος μεταξύ της Δυτικής Ελλάδας και της Αττικής ή τα άλματα που έχουν κάνει το Νότιο Αιγαίο, η Κρήτη αλλά και η Ήπειρος που ήταν τελευταία σε όλους τους δείκτες αντιλαμβάνεται γιατί η περιοχή ερημώνει με κατεύθυνση την Αθήνα και τα νησιά. Και μια παρατήρηση: η Θεσσαλία είναι η περιοχή που είναι ακριβώς στον μέσο όρο, προφανώς λόγω αγροτικής παραγωγής, όμως δεν υπολογίζεται η θεομηνία «Daniel».
Γιάννης Συμψηρής - Εφημερίδα "Συνείδηση"
 |
| Source: sinidisi.gr |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου