Η σκυλίτσα Mένια στην Πτολεμαΐδα δεν έχει φύγει ούτε ένα λεπτό από το καφενείο που έπινε καφέ το αφεντικό του, πριν "φύγει" από τη ζωή.
Μένια: ένα σκυλί με καρδιά και φωνή
Δεν μπορεί να σου μιλήσει, αλλά σε ακούει και σε καταλαβαίνει
Δεν μπορεί να σου εξηγήσει, αλλά το αισθάνεσαι πόσο θλιμμένη είναι
Η προσμονή να ανοίξει η πόρτα του καφενείου για να μπει μέσα και το κούρνιασμά της κάτω από την καρέκλα, λένε πολλά περισσότερα από ότι λένε χίλιες λέξεις.
Είναι κάπου 5 μήνες τώρα που ο κυρ Κώστας μας άφησε και η Μένια τον περιμένει κάθε μέρα να φανεί.
Με του που φέξει ο ήλιος πηγαίνει έξω από το καφενείο που σύχναζε το «αφεντικό» της και περιμένει να τον δει.
Όταν ανοίξει η πόρτα, χώνεται μέσα και τον αναζητά στην θέση όπου έπινε τον καφέ του στο καφέ ουζερί το παλιό πάρκο.
Άφαντος ο κ. Κώστας , αλλά αυτή εκεί. Με υπομονή και ησυχία.
Ένα σκυλάκι η Μένια κι όμως η «ψυχή» της είναι μεγαλύτερη από την ψυχή κάποιων ανθρώπων.
Το βλέμμα της παίρνει τον ρόλο της λαλιάς και σου μιλά για τον πόνο και την θλίψη που της έχει δημιουργήσει η απώλεια του αγαπημένου της κυρίου.
Είναι από εκείνα τα περιστατικά που δεν υπάρχει περίπτωση να σε αφήσουν ασυγκίνητο, να μην σου «χαϊδέψουν» την καρδιά, να μην σου βουρκώσουν τα μάτια.
Ένα περιστατικό που σε κάνει να σκεφτείς, πόσο αγάπη μπορούν να δώσουν τα ζώα και πόση αδιαφορία οι άνθρωποι.
Λ.Λ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου