 |
| Κείμενο: Λευτέρης Τηλιγάδας |
Τα Καραπανέικα ήταν μια «απομακρυσμένη συνοικία» της πόλης, όπως χαρακτηριστικά είχα διαβάσει σε μία πηγή, (αυτή τη στιγμή δεν την έχω πρόχειρη, αλλά επιφυλάσσομαι), η οποία πήρε το όνομά της από τα σπίτια που έχτισαν εκεί, οι απόγονοι των αδελφών Κώστα και ο Πέτρου Καραπάνου, τέλη της δεκαετίας του 1820, με αρχές τις δεκαετίας του 1930.
Η οικογένεια Καραπάνου είχε την καταγωγή από τη Ζάβ’τσα του
Ξηρομέρου (σημερινό Αρχοντοχώρι) και στο οικογενειακό της δένδρο βρίσκονται καταγεγραμμένα σημαντικά
πρόσωπα του πολιτικού και στρατιωτικού δημόσιου βίου του νεώτερου ελληνικού
κράτους. Ένας από αυτούς ήταν και ο Φώτης Καραπάνος[1], ο οποίος υπήρξε αντιπρόσωπος της Δυτικής Χέρσου
Ελλάδος στην Α΄ Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου (1822) και αργότερα (1824)
διοικητής της Νάξου. Τα δύο αδέλφια που προαναφέραμε, είχαν τελειώσει την Παλαμαϊκή
σχολή και εργάσθηκαν ως δάσκαλοι στο Βραχώρι. Πρώτος στην Αιτωλική πόλη ήρθε από
την Κατούνα ο Κώστας και ακολούθησε ο
Πέτρος. Διαβάστε εδώ την συνέχεια....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου