Εσύ ξέρεις γιατί τα αγάλματα των αρχαίων Ελλήνων είχαν μικρά μόρια;

Κακά τα ψέματα, όλοι το έχουμε παρατηρήσει έστω μια φορά στη ζωή μας.

Χωρίς να είναι απαραιτήτως πονηρό, αποτελεί εικόνα πολύ κραυγαλέα για να μην την προσέξεις.

Είτε ως μαθητής λοιπόν που ξεφυλλίζει ένα βιβλίο ιστορίας, είτε ως φιλότεχνος, είτε ως απλός επισκέπτης κάποιοι μουσείου το μάτι σου έχει πέσει σε ένα κοινό φαινόμενο:

Ότι τα αγάλματα που αναπαριστούν αρχαίους Έλληνες έχουν πάντοτε μικρά πέη!

Πόσοι γνωρίζουν όμως ότι αυτό (σε αντίθεση με τις σημερινές πεποιθήσεις επί του ζητήματος) είναι σύμβολο… υπεροχής και ανωτερότητας;

Κόντρα στο τωρινό πρότυπο που θέλει το μεγάλο μόριο σύμβολο κυριαρχίας και δύναμης, η απεικόνιση των επιφανών ανδρών της αρχαιότητας με τρόπο που δεν τους εμφάνιζε ακριβώς προικισμένους ήταν απαραίτητη για ν’ αναδειχθεί το ψυχικό τους μεγαλείο.

«Οι Έλληνες συνέδεαν τους μικρούς και χωρίς στύση φαλλούς με τη μετριοπάθεια, η οποία ήταν μία από τις αρετές που διέκρινε τη σωστή ανδροπρέπεια των Ελλήνων», έχει εξηγήσει ο καθηγητής αρχαίας ελληνικής ιστορίας, Άντριου Λίαρ.

Για ν’ αναφέρει, από την πλευρά της, η θεωρητικός της τέχνης, Έλεν Όντρεντσον:

«O ιδεατός Έλληνας ήταν λογικός, διανοούμενος και αξιόπιστος. Όχι ότι δεν συνέχιζε να κάνει πολύ έρωτα αλλά αυτό ήταν άσχετο με το μέγεθος του πέους του. Το μικρό του πέος μάλιστα τού επέτρεπε να διατηρεί τη νηφάλια λογική του».

Όσο λοιπόν κι αν όλα αυτά μοιάζουν δικαιολογίες… μικροτσούτσουνων, είναι η απόλυτη αλήθεια:

Το μικρό μόριο των αγαλμάτων παραπέμπει (με συμβολικό τρόπο) στο ήθος, στο ηθικό κάλλος και στην ομορφιά ενός άνδρα με σύνεση, λογική και ενδιαφέρον για τα πραγματικά σημαντικά ζητήματα.

Αντιθέτως, τα μεγάλα πέη ήταν ένδειξη  αδυναμίας.

Χρησιμοποιούνταν στην απεικόνιση ενός άνδρα χωρίς αυτοσυγκράτηση και επιρρεπούς στην ακολασία. Κάποιου ανόητου, βάρβαρου ή απολίτιστου.

Είναι χαρακτηριστικό εξάλλου ότι οι Σάτυροι (οι ακόλουθοι του θεού Διονύσου που φημίζονταν για την αμετροέπεια και την ακολασία τους) απεικονίζονταν με υπερμεγέθεις και ορθωμένους φαλλούς.

Κάτι που μαρτυρούσε άνδρα που κυβερνάται από τις επιθυμίες του.

Χωρίς τη δυνατότητα να επιβληθεί στα πάθη και χωρίς την αυτο-κυριαρχία που θεωρείτο ένα από τ’ απαραίτητα χαρίσματα κάθε Έλληνα.

Πηγή: menshouse.gr