Με τον ερχομό του φθινοπώρου, στους βιoτόπους των χαμηλών υψομέτρων αντηχεί το κάλεσμα ενός πουλιού που μοιάζει με χάντρες που πέφτουν σε κομπολόι: ο Κοκκινολαίμης, το αηδόνι του χειμώνα, είναι και πάλι κοντά μας!
Με χαρακτηριστικό πορτοκαλοκόκκινο χρώμα στο πρόσωπο και το στήθος και τολμηρό ταμπεραμέντο ο “Καλόγιαννος” δεν περνά καθόλου απαρατήρητος.
Το φθινόπωρο και τον χειμώνα μπορούμε να τον δούμε πιο εύκολα, αφού πολλοί Κοκκινολαίμηδες έρχονται για να ξεχειμωνιάσουν στους κήπους των χωριών και των πόλεων.
Κελαηδά όλο τον χρόνο, υπερασπίζοντας σθεναρά τις επικράτειές του από εισβολείς και διεκδικητές, αλλά τον χειμώνα κελαηδά και το θηλυκό που επιθυμεί κι αυτό να έχει μια δική του επικράτεια!
«»Μὴ μὲ ρωτᾷς ποῦθ᾿ ἔρχομαι, μὴ μὲ ρωτᾷς ποῦ τρέχω·
πατρίδα ἐγὼ δὲν ἔχω παρὰ τοῦ βάτου τ᾿ ἄγριο, τ᾿ ἀγκαθερὸ κλαρί·
μὲ δέρνει τ᾿ ἀνεμόβροχο, εἶμαι φτωχὸ πουλί.
Ὁ λόγκος τὸ παλάτι μου, καὶ βιό μου εἶν᾿ ἡ χαρά·
πετῶ, κορνιάζω ξέγνοιαστος ὅσο ῾χω τὰ φτερά….
Αριστοτέλης Βαλαωρίτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου