Μια δασκάλα μπαίνει στην τάξη της για μάθημα και βλέπει στον πίνακα, γραμμένη τη λέξη «πέoς» με μικρά γράμματα.
Πιάνει αμέσως το σφουγγάρι, τρίβει πάνω στην λέξη και την σβήνει. Δεν λέει τίποτα σε κανέναν και αρχίζει το μάθημα κανονικά, για να μην πάρει έκταση στο θέμα.
Την επόμενη μέρα, ξαναμπαίνει στην τάξη και βλέπει στον πίνακα την ίδια λέξη γραμμένη με λίγο μεγαλύτερα γράμματα. Ξαναπιάνει το σφουγγάρι και τρίβει πάλι την λέξη για να σβήσει, χωρίς να σχολιάσει κάτι, με την ελπίδα ότι δεν θα ξανασυμβεί.
Το επόμενο πρωί έγινε τα ίδιο με μεγαλύτερη τη λέξη «πέoς», κι όσο περνούσαν οι μέρες κόντευε η λέξη να πιάσει όλο τον πίνακα. Ήρθε το Σαββατοκύριακο και πίστευε η δασκάλα πως οι μαθητές που το έκαναν θα το ξεχνούσαν και δε θα το ξαναέκαναν.
Μπαίνοντας λοιπόν στην τάξη τη Δευτέρα, κοιτάζει αμέσως στον πίνακα και βλέπει ότι αντί για την συνηθισμένη λέξη, γράφει:
Πιάνει αμέσως το σφουγγάρι, τρίβει πάνω στην λέξη και την σβήνει. Δεν λέει τίποτα σε κανέναν και αρχίζει το μάθημα κανονικά, για να μην πάρει έκταση στο θέμα.
Την επόμενη μέρα, ξαναμπαίνει στην τάξη και βλέπει στον πίνακα την ίδια λέξη γραμμένη με λίγο μεγαλύτερα γράμματα. Ξαναπιάνει το σφουγγάρι και τρίβει πάλι την λέξη για να σβήσει, χωρίς να σχολιάσει κάτι, με την ελπίδα ότι δεν θα ξανασυμβεί.
Το επόμενο πρωί έγινε τα ίδιο με μεγαλύτερη τη λέξη «πέoς», κι όσο περνούσαν οι μέρες κόντευε η λέξη να πιάσει όλο τον πίνακα. Ήρθε το Σαββατοκύριακο και πίστευε η δασκάλα πως οι μαθητές που το έκαναν θα το ξεχνούσαν και δε θα το ξαναέκαναν.
Μπαίνοντας λοιπόν στην τάξη τη Δευτέρα, κοιτάζει αμέσως στον πίνακα και βλέπει ότι αντί για την συνηθισμένη λέξη, γράφει:
«Συνέχισε να το τρίβεις και θα το βλέπεις κάθε μέρα να μεγαλώνει!»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου