Αιώνες τώρα, κατά φύση και
παρασημαντότητα, ο άνδρας λογίζεται κυνηγός και η γυναίκα το
θήραμα. Είναι νόμος ζωής. Νομοτέλεια.
Σπάνια όμως οι άνδρες στις
διαπροσωπικές τους σχέσεις λοιδόρησαν και εκφράστηκαν υποτιμητικά η
προσβλητικά για την γυναίκα. Την ομορφιά, το καμάρι, τα τερτίπια, τα
νάζια, τα…προσόντα της εκθείαζαν, καθώς και την έλξη και την επιθυμία, την
ανδρική προσμονή να την κατακτήσουν φρόντιζαν να συντηρούν με επιμονή, λογίζοντάς την σαν αντικείμενο θαυμασμού, πόθου και πάθους.Ιδιότυπα εμφανή αποδέλοιπα ευδιάκριτου σεξισμού συναντώνται ανέκαθεν αδιάλειπτα (ακόμα και σήμερα). Απλά κάθε φορά διαφοροποιούνται ανάλογα με την εκάστοτε γυναίκα στόχο. Όμως αρκετοί στην ελληνική κοινωνία συγχέουν, λογίζουν, μπλέκουν κάθε φορά ένα απλό αθώο φλέρτ με τα χαρακτηριστικά του έμφυλου ρόλου.
Γι’αυτό αποδεδειγμένα και ένα απλό πείραγμα, μια χειρονομία,ένα υπονοούμενο προς το θηλυκό κάποιες φορές δεν τους αρκεί. Αποτέλεσμα ο εκτροχιασμός, η αποθράσυνση, η υπερβολή, οι προσβολές με κατάληξη ένα ποταμό χυδαίων λόγων προς γυναίκες εμφανίσιμες και συνηθέστατα, κατά πλειοψηφία αξιοπρεπείς.
Απ’όλα έχει ο μπαχτσές. Έτσι είναι η κοινωνία. Έχει και κάτι κ@λόπαιδα, που εξιτάρονται στη θέα η την συμπεριφορά μιας ωραίας γυναίκας. Μα δεν αρκούνται στο να την θαυμάζουν. Που φορτικά και με ανείκια πειράγματα επιδιώκουν να της προκαλέσουν την προσοχή. Κάποιους τύπους που το μυαλό τους γυροφέρνει ατέρμονα γύρω από το τι θα σοφιστούν, ώστε αντικρύζοντας το θηλυκό αποσκοπούν να το κάνουν οπωσδήποτε κτήμα τους, σεξουαλικά και μόνον.
Αυτοί οι θρασύτατοι …σορτάκηδες του κακώς εννοούμενου φλέρτ, που παντοίω τρόπω, διεκδικούν απόλυτα σεξιστικά και ιντρικάρουν ό,τι πιο όμορφο ανάμεσα στο αρσενικό και το θηλυκό. Που τσιτώνουν-διεγείρονται και ηδονίζονται να την…πέφτουν σε οποιαδήποτε κυρία, αρκεί να …φ ο ρ τ ώ σ ο υ ν, αδιαφορώντας για την ομήγυρη και κυρίως για την προσωπικότητα κάθε θηλυκού. Έτσι με προκλητική συμπεριφορά, απότοκο υπερβάλουσας, φάλτσας ανδροκρατικής παθογένειας, αποπειρώνται να πολιορκούν, να ενοχλούν τη γυναίκα ώστε να ενδώσει. Και όταν…εισπράτουν την περιφρόνηση και…τρώνε κατάμουτρα την απόρριψη-τα όχι, φθάνουν σε σημείο να την προσβάλουν με αισχρά σεξιστικά υπονοούμενα, να υβρίζουν, να βωμολοχούν σκαιά και ακατανόμαστα, ακόμα και χυδαιολογώντας πεζοδρομιακά, αφού δεν πετυχαίνουν το σκοπό τους. Παρ’όλα αυτά εξακολουθούν ανενδοίαστα, πάλι και πάλι, να την… πέφτουν πάνω σε κάθε εμφανίσιμη γυναίκα, κυνικά, σαν αρπαχτικά.
Παλληκάρια της…φακής! Από τη μια, εμφάνιση περίπου «τσιγκενέλ!. Στήθος δασύτριχο, τρία κουμπιά ανοιχτά στο πουκάμισο το εμπριμέ, καδένα χοντρή στο λαιμό, θράσος, γελοία επίδειξη αρρενωπής υπερβολικής αυτοπεποίθησης ως μοναδικού, ανεπανάληπτου, σπάνιου επιβήτορα και λεξιλόγιο οχετός από…εξυπναγκίστικη δήθεν μαγκιά! Εικόνα κάτι μεταξύ σουρεαλισμού και βλακώδους μπαρόκ βλαχοκαρακιτσαριού. Άτομα ανερμάτιστα, @ερογ@μηδες, ανθρωπάρια της πλάκας, να ντρέπεσαι να τους φτύσεις.
Από την άλλη και κάποιοι άλλοι ντυμένοι κάζουαλ η εξαντρίκ (άλλο φρούτο αυτοί, δήθεν αξιοπρεπείς), που στο δρόμο, στο γραφείο, στο λεωφορείο, στο μετρό, οπουδήποτε, αποτολμούν να θεραπεύσουν, να καλύψουν την σεξουαλική τους κενότητα και ανισορροπία, αδιαφορώντας αν με τη συμπεριφορά τους προκαλούν στα θηλυκά δυσφορία, αμηχανία, εκφοβισμό, ντροπή η απειλή. Εδώ δεν υπάρχει φλερτ. Υπάρχει σεξουαλική παρενόχληση. (Αρθρ.3 (2) (α) Ν.3896/2010 και Αρθρ.662 και 337 (1) του Π.Κ.).
Νούμερα, αργόσχολοι τεμπελχανάδες, χοντρόπετσοι ανεπρόκοποι, απροσανατόλιστοι που λες και στήνουν παγάνα, άμα δουν να περνά μια ωραία γυναίκα σεληνιάζονται, την πλευρίζουν και αρχίζουν τις σαχλαμάρες και τις αηδίες.
Εν τέλει ο σεξιστικός λόγος, μπορεί να μην αγγίζει τα όρια του νομικά μη ανεκτού, αλλά δεν παύει να είναι αποτρόπαιος και δραστικός γιατί διαιωνίζει ιδέες και νοήματα που κατατείνουν στην προσβολή και την κατωτεροποίηση των γυναικών, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο στην ανισότητα και τη βία. Ένα άλλοθι προσχηματισμού που απενοχοποεί τη βία, καθιστώντας υπόλογο πρώτιστα το θύμα και δευτερευόντως τον θύτη.
Ακόμα και σήμερα, ο σεξισμός και οι διαβρωτικές του συνέπειες βρίσκονται δυστυχώς στο απυρόβλητο, σε μια ζώνη συστηματικής ανοχής, σιωπής και υποτίμησης, καθώς στην πλειονότητά τους οι γυναίκες τον βιώνουν καθημερινά, είτε με την μορφή ενός «αθώου» υπονοούμενου, είτε μιας υπέρμετρης «οικειότητας» και …εφευρετικών έξυπνων, πονηρών «σαχλοαστείων» για την εμφάνιση, την συμπεριφορά και την προσωπικότητά τους. Γυναίκες δε που για κάποιο λόγο ατύχησαν και έμειναν μονάχες, όντας στο στόχαστρο, τον βιώνουν κάποιες φορές επίσης αλλεπάλληλα με πιο κραυγαλέους και κλιμακούμενα επιθετικούς, βίαιους –και όχι μόνο-τρόπους, επειδή κάποιοι τις θεωρούν a priori εύκολο θήραμα.
Είναι λοιπόν καιρός να σταματήσει το παραμύθι αναφορικά με τη σύγχυση για το ποιοι λόγοι, πράξεις και συμπεριφορές πρέπει, σε κάθε περίπτωση, να εκλαμβάνονται ως στοιχεία ευγένειας, αβρότητας και όχι σεξισμού. Τα «καλοπροαίρετος», «καλοάγαθος» μάλλον αμφίβολα.
Συμπερασματικά, οι έμφυλες δομικές ανισότητες αναπαράγουν ακόμη ως τις μέρες μας ανδροκρατικά στερεότυπα συμπεριφορών.
Π.χ. Ο σεξουαλικά δραστήριος άνδρας είναι τσίφτης και …«μάγκας», ενώ η κάθε αντίστοιχη γυναίκα είναι περίπου…«πόρνη» και πρέπει αγόγγυστα γονατισμένη να συναινέσει, να ενδώσει, να του προσφερθεί, να υποταγεί. Αρκεί βέβαια το ενοχλούμενο θηλυκό να μην είναι η μάνα μας, η γυναίκα, η η αδελφή μας, οπότε εκνευριζόμαστε, εκρηγνυόμαστε και…γκαζώνουμε!.
Κατά τα άλλα, όταν και όπου τύχει και μπανίσουμε μια ωραία γυναίκα της γινόμαστε …τσιμπούρι. (Αυτοί είμαστε!) .Οποία προσποίηση, αδιαφορία και καραγκιοζιλίκι!. Δηλαδή κατά τα λοιπά, απαράδεκτη ανδροεπίδειξη…μαγκιές, περίφροντις φάλτσα παιδεία και κουλτούρα ζωής γόνιμη και ωραιότατη. Ο αλληλοσεβασμός και η αξιοπρέπεια στον κάλαθο των αχρήστων. Η ανδροκρατική μας φάλτσα παθογένεια στο …φόρτε της. Μπράβο μας!. (Να μας ζήσουν!).
Κρίμα που κάποιοι ακόμα δεν διανοούνται να καταλάβουν πως υπάρχει και ο κώδικας ο δοκιμασμένος: Αν γουστάρεις κάποια δεν χρειάζεται βρε αδερφέ να την πειράξεις, να την ενοχλείς και να την πολιορκείς φορτικά και –φορές, φορές-κακόβουλα. Με το που θα σε δεί, ένα νεύμα, μισή κουβέντα να της πεις, άμα της αρέσεις, άμα σε γουστάρει, θα βρει τον τρόπο να σου το δείξει. Θα σε… πειράξει εκείνη από μόνη της.
Είναι λοιπόν καιρός κάποιοι ανισόρροποι λιγούρηδες, κατσικογ@μηδες, κατακιτσάτοι, λουμπινιάρηδες παπ@ρολόγοι κ λ α ρ ι ν ο γ α μ π ρ ο ί *, να πάψουν να το παίζουν μουράτοι γκόμενοι, να βάλουν φρένο, να κάνουν…όπισθεν, ν’αλλάξουν ρότα, να βάλουν μυαλό και να μην θεωρούν την οποιαδήποτε κυρία εύκολη και αμφίβολων η χαλαρών ηθών. Να μην την ενοχλούν να μην την προσβάλουν με τις ανοησίες τους, λεκτικές και άλλες, γιατί μ’αυτά που κάνουν οι ίδιοι-αυτά τα κοινωνικά…φελέσκουρα-καταντούν εν τέλει … «ρόμπες»… «κολοκύθες»… «πίττουρες» και ξεφτιλίζονται. Άσε που με την λογική και την ανόητη προκλητική τακτική τους, δεν πρόκειται ποτέ να…κόψουν …φ ο ρ τ ω τ ι κ ή !. Γι’αυτό την πατάνε, σπάνε τα μούτρα τους …(τρώνε το…γάλλο με τα…πούπουλα!) και τελικά 99 τοις εκατό, αυτά τα κ@λόπαιδα, φλομώνουν στην …τουλούμπα και την …χυλόπιττα! και –ως συνήθως-παίρνουν …δουλειά για το σπίτι!.
*Κ λ α ρ ι ν ο γ α μ π ρ ο ί: Όρος με προέλευση παλαιοβουκολική, ορεινών χωριών, όπου σε διάφορες εκδηλώσεις (γλέντια, πανηγύρια, βαφτίσια, γάμους) προέκυπταν διάφοροι νεαροί, κυρίως χωρικοί, ντυμένοι με τα καλά τους, ώστε με πειράγματα ακόμα και τσουχτερά υπονοούμενα να προκαλέσουν το ενδιαφέρον νεαρών θηλυκών για ό,τι προκύψει. Κύριο, βασικό χαρακτηριστικό τους οι χορευτικές τους ικανότητες συνοδεία κλαρίνου. Εξ’ού και το κλαρινογαμπροί. Ο όρος-η λέξη μεταφέρθηκε παραβολικά και σκωπτικά στις μέρες μας με χρήση ευρύτατη, θέλοντας σαρδώνεια και χιουμοριστικά να κοροϊδέψει ενοχλητικούς, αδέξιους, επίδοξους εραστές, καμάκια και κορτάκηδες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου