links

ΚΑΙΡΟΣ

ΚΕΡΑΜΙΔΙ ΒΑΛΤΟΥ Καιρός

Δευτέρα 30 Ιουλίου 2018

🇬🇷 Η διάλυση της Ελλάδας... (του Σάββα Καλεντερίδη*)

Αυτό που ζει η χώρα τις τελευταίες μέρες δεν είναι καθόλου τυχαίο και μόνο οι πολίτες μπορούν να το αποτρέψουν
Από τον Σάββα Καλεντερίδη*

Ιδιαίτερα μετά τη Γενοκτονία των Ελλήνων της Αν. Θράκης, του Πόντου και της Μικράς Ασίας, που ολοκληρώθηκε με τη Μικρασιατική Καταστροφή, είναι σε εξέλιξη μια διαδικασία αποδυνάμωσης ή και εξάλειψης πληθυσμιακά, οικονομικά και πνευματικά ισχυρών ελληνικών κοινοτήτων από διάφορες περιοχές της Μεσογείου και του Εύξεινου Πόντου, που ονομάζεται συρρίκνωση του Ελληνισμού.

Το φαινόμενο αυτό το είδαμε να εξελίσσεται και στο πλαίσιο αυτό να χάνεται ο Ελληνισμός της Βόρειας Θράκης (Αν. Ρωμυλία), της Ανατολίας, της Γεωργίας, της Ρωσίας, της Ουκρανίας, του Λιβάνου, της Παλαιστίνης, της Αιγύπτου καθώς και άλλες μικρότερες κοινότητες. Τελευταία απώλεια είναι η Κύπρος, ενώ σημάδια συρρίκνωσης παρουσιάζει και ο Ελληνισμός της Βορείου Ηπείρου (ας τον χρησιμοποιήσουμε αυτόν τον όρο όσο μπορούμε να τον χρησιμοποιούμε ακόμα).

Ένας από τους σοβαρούς λόγους που επηρεάζουν αυτό το φαινόμενο είναι η ίδρυση των κρατών-εθνών, που δείχνουν ελάχιστη ανοχή στις ξένες κοινότητες, αλλά και οι γεωπολιτικοί και λοιποί ανταγωνισμοί στους οποίους εμπλέκεται και η Ελλάδα ως κράτος. Χαρακτηριστικό, πάντως, είναι το γεγονός ότι το ελληνικό κράτος, ο πληθυσμός του οποίου ως το 1923 ήταν λιγότερος από τους Έλληνες της οικουμένης, όχι μόνο δεν προσπάθησε να αποτρέψει τη συρρίκνωση, αλλά πολλές φορές με τις καταστροφικές επιλογές των κυβερνώντων την επέτεινε.

Όμως, όσο φτάνουμε στην ολοκλήρωση αυτής της ιστορικής φάσης, αφού μόνο μερικές ελληνικές κοινότητες έχουν απομείνει στην Ουκρανία και τη Ρωσία, οι οποίες κινδυνεύουν κι αυτές με εξαφάνιση, λόγω της ανυπαρξίας πολιτικής αλλά και εγκληματικών λαθών της Αθήνας, θα πρέπει να περιμένουμε τη μετάλλαξη του φαινομένου, για να περάσουμε σταδιακά στη διάλυση της ίδιας της Ελλάδας. Η υπογραφή της προδοτικής Συμφωνίας των Πρεσπών, η επικείμενη ταφόπλακα στη Βόρειο Ήπειρο, τα παζάρια με τους μουφτήδες και τα βακούφια στη Θράκη και η επανέναρξη των συνομιλιών για την επίλυση του Κυπριακού, δηλαδή την κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, έχουν ήδη σημάνει τη διάβαση στην επόμενη φάση.

Οι λόγοι είναι πολλοί, όμως θα σταθούμε στον εξής έναν, ο οποίος μπορεί να αποτρέψει την καταστροφή. Αυτό λέγεται «πολιτικό σύστημα». Το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα δεν κάνει τίποτε άλλο από το να καταστρέφει τον Ελληνισμό και την Ελλάδα και, αν δεν αλλάξει, μπορεί κανείς να προβλέψει με σχετική ακρίβεια και το τέλος αυτής της χώρας. Αυτό που ζει η Ελλάδα τις τελευταίες μέρες δεν είναι καθόλου τυχαίο. Είναι νομοτελειακό.
Τι πρέπει να αλλάξει; Οι πολίτες πρέπει επειγόντως να διαβουλευθούν μεταξύ τους, να αναζητήσουν τρόπους να ψηφιστεί από τους πολίτες -και όχι από τα κόμματα- ένα Σύνταγμα που θα εξασφαλίζει πρώτα και πάνω απ’ όλα τη διάκριση των εξουσιών.

Μόνο αν γίνει αυτό θα έχουμε ένα υγιές λειτουργικό κράτος, που θα το κατευθύνει η εκάστοτε κυβέρνηση, χωρίς κανέναν κομματισμό, το οποίο θα λειτουργεί με βάση τους νόμους που θα ψηφίζει ένα νομοθετικό σώμα που δεν θα έχει καμία σχέση με την κυβέρνηση και το κράτος, και όλοι αυτοί θα ελέγχονται από την ανεξάρτητη δικαστική εξουσία.
Έτσι απλά. Αν δεν γίνει αυτό, θα συνεχίσουμε να έχουμε μια Δικαιοσύνη υποταγμένη στα κόμματα και στις διάφορες παρέες κομματικών παραγόντων, που έχουν όλα τα χαρακτηριστικά της συμμορίας. Αν δεν γίνει αυτό, θα συνεχίσουμε να έχουμε ένα κράτος κομματικοποιημένο, όπου οι άξιοι θα περιθωριοποιούνται και θα το διοικούν οι πιστοί στο κόμμα και όχι στην πατρίδα, θα το διοικούν οι χιλιάδες μετακλητοί, αυτή η σύγχρονη ντροπή της Ελλάδας, θα το διοικούν οι Καρανίκες, οι Νεφελούδηδες, Τσούπρες και άλλες τραγικές φιγούρες, που μόνο οίκτο προκαλούν. Αν δεν γίνει αυτό, θα συνεχίσουμε να βλέπουμε στη Βουλή, εκτός από τους κλασικούς γιατρούς, δικηγόρους και μηχανικούς, τραγουδιστές, ηθοποιούς και ποδοσφαιριστές, τα κατακάθια της ελληνικής κοινωνίας, κομματικούς συνδικαλιστές, αποτυχημένους διαιτητές και ό,τι μπορεί να φανταστεί ο νους του ανθρώπου. Τι να σας θυμίσω τώρα; Εκείνο το ανεκδιήγητο «φρουρά, φρουρά, φρουρά»!

Αν δεν γίνει αυτό, θα συνεχίσουμε να βλέπουμε ανίδρωτους καταληψίες, ιδεοληπτικούς εθνομηδενιστές πρίγκιπες να καταλαμβάνουν την εξουσία και λειτουργώντας ως μια παρέα-συμμορία να κάνουν τα μύρια όσα, να διαλύουν μέρα τη μέρα την πατρίδα μας, να στέλνουν στον θάνατο 100 ανθρώπους. Και όλα αυτά, χωρίς να υπάρχει ένας θεσμός που θα τους υποχρεώσει να λογοδοτήσουν, αφού ο Άρειος Πάγος έγινε υπάλληλος και στεγάζεται πλέον στο γραφείο του πρωθυπουργού. Πολλοί θα τα θεωρήσουν όλα αυτά υπερβολικά, γιατί κανείς δεν θέλει να πιστέψει τη σκληρή αλήθεια. Είναι μια φυσιολογική ψυχολογική αντίδραση. Όμως η κατάσταση είναι χειρότερη από αυτήν που περιγράφω.

Η διαδικασία συρρίκνωσης του Ελληνισμού ολοκληρώνεται και έχει ήδη αρχίσει η επόμενη φάση, η διάλυση της ίδιας της Ελλάδας.
Μην ελπίζετε στους επόμενους. Το τρένο πηγαίνει πάνω σε ράγες που οδηγούν στον γκρεμό και η αλλαγή μηχανοδηγού δεν θα αποτρέψει την καταστροφή. Τις ράγες πρέπει να αλλάξουμε για να οδηγηθεί το τρένο σε ασφαλή προορισμό, για να σώσουμε ό,τι έχουν αφήσει όρθιο πολιτικάντηδες συμμορίτες από την Ελλάδα και τον Ελληνισμό.

Και αυτό μπορούν να το κάνουν μόνο οι πολίτες. Εμείς έχουμε τη δύναμη, εμάς φοβούνται ντόπιοι και ξένοι επιβουλείς του Ελληνισμού. Να μη μείνουμε απαθείς παρατηρώντας τον θάνατό μας.
Ήλθε η ώρα σου, Έλληνα πολίτη, για να μη σε σκοτώνει κάθε ανίδρωτος καταληψίας με τις επιλογές του.

 

Εικόνα: Σάββας Καλεντερίδης *Σάββας Καλεντερίδης

Ο Σάββας Καλεντερίδης είναι Έλληνας Αξιωματικός εν αποστρατεία και μετέπειτα συγγραφέας, γνωστός για τη συμμετοχή του στην υπόθεση Οτζαλάν.

Γεννήθηκε στη Βέργη Σερρών το 1960. Το 1977 εισήλθε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, από την οποία αποφοίτησε το 1981, ως ανθυπίλαρχος. Υπηρέτησε σε διάφορες μονάδες και φοίτησε σε όλα τα σχολεία των τεθωρακισμένων και των καταδρομών. Επίσης, υπηρέτησε επί σειρά ετών σε κρίσιμες θέσεις και στο εξωτερικό.
Τον Μάρτιο του 2000, ενώ φοιτούσε στην Ανωτάτη Σχολή Πολέμου, παραιτήθηκε από τις τάξεις του Ελληνικού Στρατού, με τον βαθμό του αντισυνταγματάρχη. Η παραίτησή του οφείλεται στη διαφωνία του με το χειρισμό από πλευράς ελληνικής κυβέρνησης της «Υπόθεσης Οτζαλάν», τον Ιανουάριο του 1999, στο Ναϊρόμπι της Κένυας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

NEXT PAGE