To τουριστικό γραφείο της πόλης μας Sakaretsanos Tours, διοργανώνει τον Ιούλιο 2 εκδρομές.
Συγκεκριμένα:
Η πρώτη: Προσκύνημα στην Παναγία Πλατανιώτισσα Καλαβρύτων και στην Παναγία Τρυπητή στο Αίγιο την οποία διοργανώνει η ενορία του Αγίου Νεκταρίου Κάμπος Αμπελακίου στις 15 Ιουλίου. Αναχώρηση ώρα 7.30 το πρωί, τιμή συμμετοχής 15€...
Η δεύτερη: Κρουαζιέρα Πάργα, Παξούς - Αντίπαξους στις 23 Ιουλίου. Αναχώρηση ώρα 7.00 το πρωί τιμή συμμετοχής 35€....
Για οποιαδήποτε πληροφορία σχετικά με τις εκδρομές επικοινωνήστε μαζί μας στα τηλ: 6936703910 & 26427 70618
Η πρώτη: Προσκύνημα στην Παναγία Πλατανιώτισσα Καλαβρύτων και στην Παναγία Τρυπητή στο Αίγιο την οποία διοργανώνει η ενορία του Αγίου Νεκταρίου Κάμπος Αμπελακίου στις 15 Ιουλίου. Αναχώρηση ώρα 7.30 το πρωί, τιμή συμμετοχής 15€...
Η δεύτερη: Κρουαζιέρα Πάργα, Παξούς - Αντίπαξους στις 23 Ιουλίου. Αναχώρηση ώρα 7.00 το πρωί τιμή συμμετοχής 35€....
Για οποιαδήποτε πληροφορία σχετικά με τις εκδρομές επικοινωνήστε μαζί μας στα τηλ: 6936703910 & 26427 70618
ΠΑΞΟΙ - ΑΝΤΙΠΑΞΟΙ
Το
συγκρότημα των μικρών νησιών και νησίδων που είναι γνωστό σαν Παξοί,
βγήκε από την αφάνεια εδώ και λίγα χρόνια και έχει ήδη γίνει παραθεριστικός προορισμός με διεθνή φήμη. Είναι ένας από τους πιο πολυσύχναστους και αγαπημένους προορισμούς τον ιστιοπλόων σε όλη την Μεσόγειο.
Από τα νησιά του συγκροτήματος κατοικημένα είναι τα δύο, οι Παξοί και οι Αντίπαξοι (ή Αντίπαξος). Το μεγαλύτερο, οι Παξοί, βρίσκεται 7 ν.μ. νότια της Κέρκυρας και 8 ν.μ. από την ακτή της Ηπείρου.
Στην ανατολική ακτή του νησιού, στο βάθος ενός μικρού όρμου, βρίσκεται ο γραφικός Γάϊος, η πρωτεύουσα του Δήμου. Τον όρμο του Γάϊου κλείνουν δυο νησάκια, η Παναγιά και ο Άγιος Νικόλαος. Από τους υπόλοιπους οικισμούς ξεχωρίζουν η Λάκκα, στο βορειότερο άκρο του νησιού, και ο Λόγγος στα βορειοανατολικά παράλια.Οι Παξοί είναι ένα καταπράσινο νησί, κατάφυτο από αιωνόβια ελαιόδενδρα κι αμπέλια ελαιώνες τους, που χρονολογούνται εκατοντάδες χρόνια πριν, και τους μικρούς αμπελώνες. Η φύση τους είναι ειδυλλιακά όμορφη, και σε συνδυασμό με τους πολλούς παραδοσιακούς οικισμούς, που είναι διάσπαρτοι σε όλη την έκτασή τους, προσφέρουν στον επισκέπτη μια ιδιαίτερη αίσθηση ειρηνικής ψυχικής ευφορίας. Οι ανατολικές ακτές των Παξών είναι ομαλές και φιλόξενες. Αντίθετα, οι δυτικές ακτές τους έχουν μια άγρια ομορφιά, με σπήλαια και κατακόρυφους γκρεμνούς.
Το νησί διαθέτει πολύ αξιόλογες τουριστικές υποδομές, καθώς κάθε καλοκαίρι δέχεται τεράστιο, για τό μέγεθός του, αριθμό τουριστών (σχεδόν δεκαπλάσιο του μόνιμου πληθυσμού του). Οι Παξοί έχουν πολλούς πιστούς φίλους και δύσκολα κάποιος θα τούς γνωρίσει χωρίς να συγκαταλεχθεί κι αυτός ανάμεσά τους.
Οι γειτονικοί Αντίπαξοι (1,5 ν.μ. νοτιοανατολικά των Παξών), είναι μικρό νησάκι, με μόλις έναν μικρό οικισμό στην καρδιά του, και λίγες δεκάδες μόνιμους κατοίκους. Παρόλο το μικρό του μέγεθος, η δαντελωτή του ακτογραμμή κρύβει πολλές μικρές θαυμάσιες παραλίες. θαλασσινές σπηλιές, κάβοι, ορμίσκοι κι ορθοπλαγιές, συνθέτουν ένα αληθινά μαγευτικό θαλασσινό τοπίο. Η περιήγηση των ακτών του είναι μοναδική εμπειρία που θα μείνει αξέχαστη στον επισκέπτη.
Παναγία Πλατανιώτισσα, ένα ιερό προσκύνημα αφιερωμένο στη Μητέρα όλων
των χριστιανών, το οποίο χρονολογείται από τις αρχές τους 4ου αιώνα μ.Χ.
και βρίσκεται λίγο έξω από τα Καλάβρυτα.
Το θαυματουργό εκκλησάκι έχει δημιουργηθεί στη βάση, και για την ακρίβεια στο κοίλωμα, τριών ιερών πλατανιών που με τα χρόνια ενώθηκαν μεταξύ τους, με αποτέλεσμα σήμερα στο εσωτερικό του να χωρούν είκοσι προσκυνητές.
Εντύπωση προκαλεί το αποτύπωμα της Παναγίας με το Θείο Βρέφος στα χέρια, που βρίσκεται σε μία από τις επιφάνειες του κοιλώματος και είναι πανομοιότυπο με την εικόνα της Θεοτόκου του Μεγάλου Σπηλαίου.
Η περίμετρος των τριών ιερών πλατανιών είναι στη βάση περίπου 23 μέτρα, ενώ το ύψος τους είναι 25 μέτρα. Το μήκος της κοιλότητας είναι 8 μέτρα, το δε πλάτος κυμαίνεται και φτάνει μέχρι τα 3 μέτρα και συνεπώς, αν χρησιμοποιηθεί ολόκληρος ο ναός, στο εσωτερικό μπορούν να βρεθούν είκοσι προσκυνητές.
Η ιστορία
Κατά τη θρησκευτική παράδοση, η ιστορία του προσκυνήματος ξεκινά στις αρχές του 4ου μ.Χ. αιώνα, όταν στη Θεσσαλονίκη γεννήθηκαν οι αδελφοί Συμεών και Θεόδωρος, οι οποίοι σπούδασαν ρητορική, φιλοσοφία, ποίηση, αλλά κυρίως υπήρξαν ευσεβείς χριστιανοί.
Και οι δυο μαζί έζησαν θρησκευτικό βίο, ανέβηκαν στον Όλυμπο και σε άλλα όρη, ενώ επισκέφτηκαν και τα Ιεροσόλυμα με σκοπό να προσκυνήσουν τους Αγίους Τόπους.
Εκεί γύρω στο 340 μ.Χ. χειροτονήθηκαν ιερείς από τον επίσκοπο Μάξιμο. Κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στα Ιεροσόλυμα και οι δύο αξιώθηκαν να δουν σε όνειρο τη Θεοτόκο συνοδευόμενη από τους Αποστόλους Παύλο και Ανδρέα και τον Ευαγγελιστή Λουκά.
Η Παναγία τούς έδωσε την εντολή να μεταβούν στην περιοχή της Αχαΐας όπου θα τους οδηγούσε η χάρη Της για να βρουν την ανάγλυφη εικόνα της, την οποία ιστορείται ότι φιλοτέχνησε ο Ευαγγελιστής Λουκάς από κερί, μαστίχα και άλλα υλικά, και να χτίσουν στο σημείο εκείνο μονή.
Οι δύο αδελφοί έφυγαν από τα Ιεροσόλυμα, έφτασαν στο Αίγιο και από εκεί, αντί να ακολουθήσουν την κοίτη του Βουραϊκού ποταμού, ακολούθησαν την κοίτη του Κερυνίτου. Ύστερα από τετράωρη κουραστική πορεία έφτασαν στην Κλαπατσούνα και κοιμήθηκαν ανάμεσα στα τρία πλατάνια.
Τότε και πάλι εμφανίστηκαν στον ύπνο τους ο Πρωτόκλητος Ανδρέας και ο Ευαγγελιστής Λουκάς και τους είπαν να βαδίσουν ανατολικά προς τις όχθες του Βουραϊκού ποταμού που απείχε δύο ώρες, για να συναντήσουν μια αγνή και αγία βοσκοπούλα με το όνομα Ευφροσύνη, η οποία θα τους οδηγούσε στην ανεύρεση της εικόνας της Θεομήτορος.
Οι Άγιοι Πατέρες κατευθύνθηκαν στη Ζαχλωρού και με την υπόδειξη της Ευφροσύνης βρήκαν την 23η Αυγούστου του 362 μ.Χ. μέσα σε σπήλαιο την εικόνα της Κεχαριτωμένης κρατούσα στη δεξιά της τον Σωτήρα Χριστό. Η συγκεκριμένη εικόνα μέχρι και σήμερα φυλάσσεται στο Μέγα Σπήλαιο.
Το θαυματουργό εκκλησάκι έχει δημιουργηθεί στη βάση, και για την ακρίβεια στο κοίλωμα, τριών ιερών πλατανιών που με τα χρόνια ενώθηκαν μεταξύ τους, με αποτέλεσμα σήμερα στο εσωτερικό του να χωρούν είκοσι προσκυνητές.
Εντύπωση προκαλεί το αποτύπωμα της Παναγίας με το Θείο Βρέφος στα χέρια, που βρίσκεται σε μία από τις επιφάνειες του κοιλώματος και είναι πανομοιότυπο με την εικόνα της Θεοτόκου του Μεγάλου Σπηλαίου.
Η περίμετρος των τριών ιερών πλατανιών είναι στη βάση περίπου 23 μέτρα, ενώ το ύψος τους είναι 25 μέτρα. Το μήκος της κοιλότητας είναι 8 μέτρα, το δε πλάτος κυμαίνεται και φτάνει μέχρι τα 3 μέτρα και συνεπώς, αν χρησιμοποιηθεί ολόκληρος ο ναός, στο εσωτερικό μπορούν να βρεθούν είκοσι προσκυνητές.
Η ιστορία
Κατά τη θρησκευτική παράδοση, η ιστορία του προσκυνήματος ξεκινά στις αρχές του 4ου μ.Χ. αιώνα, όταν στη Θεσσαλονίκη γεννήθηκαν οι αδελφοί Συμεών και Θεόδωρος, οι οποίοι σπούδασαν ρητορική, φιλοσοφία, ποίηση, αλλά κυρίως υπήρξαν ευσεβείς χριστιανοί.
Και οι δυο μαζί έζησαν θρησκευτικό βίο, ανέβηκαν στον Όλυμπο και σε άλλα όρη, ενώ επισκέφτηκαν και τα Ιεροσόλυμα με σκοπό να προσκυνήσουν τους Αγίους Τόπους.
Εκεί γύρω στο 340 μ.Χ. χειροτονήθηκαν ιερείς από τον επίσκοπο Μάξιμο. Κατά τη διάρκεια της παραμονής τους στα Ιεροσόλυμα και οι δύο αξιώθηκαν να δουν σε όνειρο τη Θεοτόκο συνοδευόμενη από τους Αποστόλους Παύλο και Ανδρέα και τον Ευαγγελιστή Λουκά.
Η Παναγία τούς έδωσε την εντολή να μεταβούν στην περιοχή της Αχαΐας όπου θα τους οδηγούσε η χάρη Της για να βρουν την ανάγλυφη εικόνα της, την οποία ιστορείται ότι φιλοτέχνησε ο Ευαγγελιστής Λουκάς από κερί, μαστίχα και άλλα υλικά, και να χτίσουν στο σημείο εκείνο μονή.
Οι δύο αδελφοί έφυγαν από τα Ιεροσόλυμα, έφτασαν στο Αίγιο και από εκεί, αντί να ακολουθήσουν την κοίτη του Βουραϊκού ποταμού, ακολούθησαν την κοίτη του Κερυνίτου. Ύστερα από τετράωρη κουραστική πορεία έφτασαν στην Κλαπατσούνα και κοιμήθηκαν ανάμεσα στα τρία πλατάνια.
Τότε και πάλι εμφανίστηκαν στον ύπνο τους ο Πρωτόκλητος Ανδρέας και ο Ευαγγελιστής Λουκάς και τους είπαν να βαδίσουν ανατολικά προς τις όχθες του Βουραϊκού ποταμού που απείχε δύο ώρες, για να συναντήσουν μια αγνή και αγία βοσκοπούλα με το όνομα Ευφροσύνη, η οποία θα τους οδηγούσε στην ανεύρεση της εικόνας της Θεομήτορος.
Οι Άγιοι Πατέρες κατευθύνθηκαν στη Ζαχλωρού και με την υπόδειξη της Ευφροσύνης βρήκαν την 23η Αυγούστου του 362 μ.Χ. μέσα σε σπήλαιο την εικόνα της Κεχαριτωμένης κρατούσα στη δεξιά της τον Σωτήρα Χριστό. Η συγκεκριμένη εικόνα μέχρι και σήμερα φυλάσσεται στο Μέγα Σπήλαιο.
 |
Ιερό Προσκύνημα Παναγία η Τρυπητή |
Στο λιμάνι του Αιγίου και λίγο πιο πέρα από το εργοστάσιο της
ξακουστής Χαρτοποιίας και σε μια περιοχή όπου άλλοτε ήταν η έδρα της
ακμάζουσας σταφιδοβιομηχανίας της Βοστίτσας, σκαρφαλωμένη σ’ ένα βράχο,
βρίσκεται η Εκκλησία της Παναγίας Τρυπητής, που εορτάζει της Ζωοδόχου
Πηγής. Η Παναγία Τρυπητή είναι ένας περικαλλής, μεγαλοπρεπής και
επιβλητικός Ναός, που φαντάζει από μακριά σαν μια μεγάλη ζωγραφιά
κολλημένη στο βράχο. Είναι κτισμένος σε απόκρημνο βράχο ύψους 30μ. από
την επιφάνεια της θάλασσας, μέσα σε Σπήλαιο (τρύπα) εξ ου και το όνομα
"Τρυπητή" ή "Τρουπητή".
Όποιος επισκέπτεται για πρώτη φορά το προσκύνημα εντυπωσιάζεται από την ομορφιά του τοπίου: κυπαρίσσια και πεύκα δίνουν μία ξεχωριστή και υποβλητική μεγαλοπρέπεια. Μία μαρμάρινη σκάλα με 150 σκαλοπάτια ενώνει το Ιερό Προσκύνημα με το δημόσιο δρόμο. Υπάρχει όμως και μία δεύτερη οδός από τον Κυπαρισσώνα, η οποία με τη σειρά της δίνει δύο εισόδους στο ύψος της τοποθεσίας που ονομάζεται "του Μοίραλη το πήδημα": Η μία είσοδος είναι από την οδό Ζωοδόχου Πηγής, ακριβώς απέναντι από το φάρο του λιμανιού, ενώ η άλλη συνδέει το Προσκύνημα με την πάνω πόλη και τη συνοικία Γαλαξιδιώτικα (ή συνοικία του Αγίου Ανδρέα) λίγο κάτω από την πλατεία των Υψηλών Αλωνών.
Αρχιτεκτονικά ο ναός χωρίζεται σε δύο τμήματα. Το ένα μέρος είναι λαξευμένο στο βράχο και το άλλο είναι προσθήκη στο πρώτο. Η εξωτερική μορφή του προσκυνήματος ομοιάζει εκείνου της Παναγίας της Τήνου. Μόλις ο επισκέπτης, πλησιάσει τα κράσπεδα του Ναού, παρατηρεί εντός του βράχου ένα μικρό σπήλαιο μήκους 3 μέτρων, πλάτους 2 μέτρων και ύψους πάλι 2 μέτρων. Το άνοιγμα είναι κτισμένο με πέτρες και έχει μία μικρή πόρτα και παράθυρο. Κατά την παράδοση εκεί ήταν το ασκητήριο του Καπετάνιου - Ναυαγού που βρήκε την εικόνα.
Αν όμως ο θαυμασμός του προσκυνητή είναι μεγάλος από την ομορφιά του περιβάλλοντος χώρου, πολύ περισσότερο εντυπωσιάζεται και μένει έκθαμβος, όταν εισέρχεται στον Ιερό Ναό. Στη μαρμαρένια μετώπη του Ναού είναι χαραγμένο το παράγγελμα : "ΜΕΤΑ ΦΟΒΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΣ ΠΡΟΣΕΛΘΕΤΕ", για να υπενθυμίζει στους προσκυνητές την ιερότητα του χώρου.
Στον πρόναο υπάρχει το Αγίασμα, μια καλλιτεχνική μαρμάρινη κρήνη με σταυροειδές σχήμα. Από το στόμα τριών λαξευμένων Αγγέλων τρέχει συνέχεια το αγίασμα που χύνεται σε μαρμάρινη λεκάνη. Στην Κρήνη είναι χαραγμένη η γνωστή καρκινική επιγραφή (διαβάζεται και αντίστροφα) "ΝΙΨΟΝ ΑΝΟΝΗΜΑΤΑ ΜΗ ΜΟΝΑ ΝΟΨΙΝ" δηλαδή καθάρισε πρώτα τα ανομήματά σου ειλικρινά με μετάνοια, και όχι επιφανειακά. Στην συνέχεια ο προσκυνητής ανέρχεται στον κυρίως Ναό. Δεξιά στο σπήλαιο υπάρχει η εικόνα της Παναγίας, με το αριστερό της χέρι κρατεί το παιδίον Ιησού, το οποίο με το δεξί ευλογεί και στο αριστερό κρατά ειλιτάριο.
Σύμφωνα με την παράδοση, στα μέσα του ΙΣΤ’ αιώνα δηλαδή περί το 1550, κάποιος ναυαγός του Κορινθιακού Κόλπου, διακρίνει μέσα στη νύκτα ένα φως παρηγοριάς, σημάδι πως βρίσκεται κοντά σε στεριά. Γεμίζει θάρρος και ελπίδα. Επιστρατεύει όλες του τις δυνάμεις για να φθάσει εκεί που λαμπυρίζει το φως. Το πλησιάζει και διαπιστώνει με πολλή έκπληξη, πως βρίσκεται μπροστά σε μία εικόνα της Παναγίας, όπου φεγγοβολάει oλόκληρη και φωτίζει ολόγυρα. Είναι η Χαριτόβρυτη εικόνα της Παναγίας κρυμμένη μέσα στο βραχώδες τούτο σπήλαιο, άγνωστο από πότε. Έτσι ανακαλύφθηκε η εικόνα της "Παναγίας της Τρυπητής". Την άλλη μέρα ειδοποίησε τις Αρχές της πόλης του Αιγίου. Κλήρος , λαός, άρχοντες ήλθαν, προσκύνησαν κάνοντας και Δοξολόγια. Ο Ευρετής της εικόνας έγινε ο πρώτος ασκητής και υπηρέτης της Παναγίας.
Αρχικά ο ναός αποφασίστηκε να οικοδομηθεί ανατολικότερα του μέρους που βρέθηκε η Ιερή Εικόνα, επειδή το μέρος ήταν βράχος. Το βράδυ της πρώτης ημέρας που άρχισαν οι εργασίες οικοδομής, στο βράχο που είχε βρεθεί η Εικόνα - σύμφωνα με την παράδοση πάντα - έγινε μία έκρηξη και ο χώρος έγινε κατάλληλος για ένα μικρό ναό. Έτσι οι κάτοικοι θεώρησαν ότι η Παναγία "έφτιαξε το σπίτι της" και ο Ναός κτίστηκε μεγαλόπρεπα στη θέση που βρίσκεται σήμερα.
Το κυρίως Σπήλαιο μπροστά στο οποίο ανηγέρθηκε ο Ναός έχει μήκος 11μ., πλάτος 7 μ. και ύψος 4 μ. Για να γίνει η Αγία Τράπεζα στη θέση που βρέθηκε η Ιερή Εικόνα , το Ιερό Βήμα είναι στραμμένο νοτιοανατολικά και όχι ανατολικά που επιβάλλει η Ορθόδοξη Παράδοση. Με την πάροδο του χρόνου το πρώτο ασκηταριό εξελίχθηκε σε λαμπρή Μονή. Ο Γάλλος περιηγητής Πουκεβίλ που επισκέφθηκε το Αίγιο το 1815 στο βιβλίο του «Ταξίδι στην Ελλάδα» (Voyage dans la Grece, τόμος Δ΄, 1820-27) γράφει για την Τρυπητή Αιγίου: «Στο βράχο οι μοναχοί έχουν κτίσει ένα μοναστήρι, που φαίνεται σαν φωλιά χελιδονιών. Ο Ναός πήρε τη σημερινή του μορφή τον 19ο αιώνα. Η μνημειακή, αναγεννησιακού τύπου, εξωτερική μαρμάρινη σκάλα, η οποία ενώνει τον παραλιακό δρόμο με τον Ναό, κατασκευάστηκε το έτος 1870 με σχέδιο του μηχανικού Άγγελου Κορυζή.
Η θαυματουργή εικόνα έγινε η αιτία επισκέψεως χιλιάδων προσκυνητών κάθε χρόνο και με το Βασιλικό Διάταγμα της 8ης Μαΐου 1933 η εορτή της Παναγίας της Τρυπητής καθιερώθηκε σαν επίσημη Θρησκευτική Εορτή του Αιγίου. Την Παρασκευή της Διακαινησίμου τελείται η λιτάνευση της Ι. Εικόνας με κάθε επισημότητα. Τέλος με την υπ' αριθ. 10/16-5-1970 κανονισμό της Ι. Συνόδου της Ελλάδος αναγνωρίζεται σαν "Πανελλήνιο Ιερό Προσκύνημα" και χαρακτηρίζεται Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου.
Με την πάροδο του χρόνου αυτός ο Ιερός τόπος αναδείχθηκε σε μεγάλο πνευματικό κέντρο Πανελληνίου ακτινοβολίας. Είναι πολύ συγκινητικό, - την Παρασκευή της Διακαινησίμου, - να βλέπεις χιλιάδες Χριστιανούς από όλη την Ελλάδα - κάθε ηλικίας - να ανεβαίνουν τη μεγάλη σκάλα (150 σκαλοπάτια), αρκετοί γονατιστοί, προκειμένου να εκπληρώσουν το "Τάμα" τους στην Παναγία.
www.aigiorama.gr
Όποιος επισκέπτεται για πρώτη φορά το προσκύνημα εντυπωσιάζεται από την ομορφιά του τοπίου: κυπαρίσσια και πεύκα δίνουν μία ξεχωριστή και υποβλητική μεγαλοπρέπεια. Μία μαρμάρινη σκάλα με 150 σκαλοπάτια ενώνει το Ιερό Προσκύνημα με το δημόσιο δρόμο. Υπάρχει όμως και μία δεύτερη οδός από τον Κυπαρισσώνα, η οποία με τη σειρά της δίνει δύο εισόδους στο ύψος της τοποθεσίας που ονομάζεται "του Μοίραλη το πήδημα": Η μία είσοδος είναι από την οδό Ζωοδόχου Πηγής, ακριβώς απέναντι από το φάρο του λιμανιού, ενώ η άλλη συνδέει το Προσκύνημα με την πάνω πόλη και τη συνοικία Γαλαξιδιώτικα (ή συνοικία του Αγίου Ανδρέα) λίγο κάτω από την πλατεία των Υψηλών Αλωνών.
Αρχιτεκτονικά ο ναός χωρίζεται σε δύο τμήματα. Το ένα μέρος είναι λαξευμένο στο βράχο και το άλλο είναι προσθήκη στο πρώτο. Η εξωτερική μορφή του προσκυνήματος ομοιάζει εκείνου της Παναγίας της Τήνου. Μόλις ο επισκέπτης, πλησιάσει τα κράσπεδα του Ναού, παρατηρεί εντός του βράχου ένα μικρό σπήλαιο μήκους 3 μέτρων, πλάτους 2 μέτρων και ύψους πάλι 2 μέτρων. Το άνοιγμα είναι κτισμένο με πέτρες και έχει μία μικρή πόρτα και παράθυρο. Κατά την παράδοση εκεί ήταν το ασκητήριο του Καπετάνιου - Ναυαγού που βρήκε την εικόνα.
Αν όμως ο θαυμασμός του προσκυνητή είναι μεγάλος από την ομορφιά του περιβάλλοντος χώρου, πολύ περισσότερο εντυπωσιάζεται και μένει έκθαμβος, όταν εισέρχεται στον Ιερό Ναό. Στη μαρμαρένια μετώπη του Ναού είναι χαραγμένο το παράγγελμα : "ΜΕΤΑ ΦΟΒΟΥ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΣ ΠΡΟΣΕΛΘΕΤΕ", για να υπενθυμίζει στους προσκυνητές την ιερότητα του χώρου.
Στον πρόναο υπάρχει το Αγίασμα, μια καλλιτεχνική μαρμάρινη κρήνη με σταυροειδές σχήμα. Από το στόμα τριών λαξευμένων Αγγέλων τρέχει συνέχεια το αγίασμα που χύνεται σε μαρμάρινη λεκάνη. Στην Κρήνη είναι χαραγμένη η γνωστή καρκινική επιγραφή (διαβάζεται και αντίστροφα) "ΝΙΨΟΝ ΑΝΟΝΗΜΑΤΑ ΜΗ ΜΟΝΑ ΝΟΨΙΝ" δηλαδή καθάρισε πρώτα τα ανομήματά σου ειλικρινά με μετάνοια, και όχι επιφανειακά. Στην συνέχεια ο προσκυνητής ανέρχεται στον κυρίως Ναό. Δεξιά στο σπήλαιο υπάρχει η εικόνα της Παναγίας, με το αριστερό της χέρι κρατεί το παιδίον Ιησού, το οποίο με το δεξί ευλογεί και στο αριστερό κρατά ειλιτάριο.
Σύμφωνα με την παράδοση, στα μέσα του ΙΣΤ’ αιώνα δηλαδή περί το 1550, κάποιος ναυαγός του Κορινθιακού Κόλπου, διακρίνει μέσα στη νύκτα ένα φως παρηγοριάς, σημάδι πως βρίσκεται κοντά σε στεριά. Γεμίζει θάρρος και ελπίδα. Επιστρατεύει όλες του τις δυνάμεις για να φθάσει εκεί που λαμπυρίζει το φως. Το πλησιάζει και διαπιστώνει με πολλή έκπληξη, πως βρίσκεται μπροστά σε μία εικόνα της Παναγίας, όπου φεγγοβολάει oλόκληρη και φωτίζει ολόγυρα. Είναι η Χαριτόβρυτη εικόνα της Παναγίας κρυμμένη μέσα στο βραχώδες τούτο σπήλαιο, άγνωστο από πότε. Έτσι ανακαλύφθηκε η εικόνα της "Παναγίας της Τρυπητής". Την άλλη μέρα ειδοποίησε τις Αρχές της πόλης του Αιγίου. Κλήρος , λαός, άρχοντες ήλθαν, προσκύνησαν κάνοντας και Δοξολόγια. Ο Ευρετής της εικόνας έγινε ο πρώτος ασκητής και υπηρέτης της Παναγίας.
Αρχικά ο ναός αποφασίστηκε να οικοδομηθεί ανατολικότερα του μέρους που βρέθηκε η Ιερή Εικόνα, επειδή το μέρος ήταν βράχος. Το βράδυ της πρώτης ημέρας που άρχισαν οι εργασίες οικοδομής, στο βράχο που είχε βρεθεί η Εικόνα - σύμφωνα με την παράδοση πάντα - έγινε μία έκρηξη και ο χώρος έγινε κατάλληλος για ένα μικρό ναό. Έτσι οι κάτοικοι θεώρησαν ότι η Παναγία "έφτιαξε το σπίτι της" και ο Ναός κτίστηκε μεγαλόπρεπα στη θέση που βρίσκεται σήμερα.
Το κυρίως Σπήλαιο μπροστά στο οποίο ανηγέρθηκε ο Ναός έχει μήκος 11μ., πλάτος 7 μ. και ύψος 4 μ. Για να γίνει η Αγία Τράπεζα στη θέση που βρέθηκε η Ιερή Εικόνα , το Ιερό Βήμα είναι στραμμένο νοτιοανατολικά και όχι ανατολικά που επιβάλλει η Ορθόδοξη Παράδοση. Με την πάροδο του χρόνου το πρώτο ασκηταριό εξελίχθηκε σε λαμπρή Μονή. Ο Γάλλος περιηγητής Πουκεβίλ που επισκέφθηκε το Αίγιο το 1815 στο βιβλίο του «Ταξίδι στην Ελλάδα» (Voyage dans la Grece, τόμος Δ΄, 1820-27) γράφει για την Τρυπητή Αιγίου: «Στο βράχο οι μοναχοί έχουν κτίσει ένα μοναστήρι, που φαίνεται σαν φωλιά χελιδονιών. Ο Ναός πήρε τη σημερινή του μορφή τον 19ο αιώνα. Η μνημειακή, αναγεννησιακού τύπου, εξωτερική μαρμάρινη σκάλα, η οποία ενώνει τον παραλιακό δρόμο με τον Ναό, κατασκευάστηκε το έτος 1870 με σχέδιο του μηχανικού Άγγελου Κορυζή.
Η θαυματουργή εικόνα έγινε η αιτία επισκέψεως χιλιάδων προσκυνητών κάθε χρόνο και με το Βασιλικό Διάταγμα της 8ης Μαΐου 1933 η εορτή της Παναγίας της Τρυπητής καθιερώθηκε σαν επίσημη Θρησκευτική Εορτή του Αιγίου. Την Παρασκευή της Διακαινησίμου τελείται η λιτάνευση της Ι. Εικόνας με κάθε επισημότητα. Τέλος με την υπ' αριθ. 10/16-5-1970 κανονισμό της Ι. Συνόδου της Ελλάδος αναγνωρίζεται σαν "Πανελλήνιο Ιερό Προσκύνημα" και χαρακτηρίζεται Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου.
Με την πάροδο του χρόνου αυτός ο Ιερός τόπος αναδείχθηκε σε μεγάλο πνευματικό κέντρο Πανελληνίου ακτινοβολίας. Είναι πολύ συγκινητικό, - την Παρασκευή της Διακαινησίμου, - να βλέπεις χιλιάδες Χριστιανούς από όλη την Ελλάδα - κάθε ηλικίας - να ανεβαίνουν τη μεγάλη σκάλα (150 σκαλοπάτια), αρκετοί γονατιστοί, προκειμένου να εκπληρώσουν το "Τάμα" τους στην Παναγία.
www.aigiorama.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου