Επιχειρηματίες, λογιστές, βιβλιοθηκάριοι, φαρμακοποιοί, εκδότες. Άνδρες που στην καθημερινότητά τους φόραγαν κουστούμια και διέπρεπαν στον εργασιακό τους χώρο, αλλά τα Σαββατοκύριακα γίνονταν η Φελίσιτι, η Σύνθια, η Τζέιλ, η Σάντι, η Φιόνα, η Βιρτζίνια και η Σουζάνα.
Ήταν η αυγή του 1960 και εκείνοι φορώντας λευκά γάντια, σεμνά φορέματα και χαμηλά τακούνια έρχονταν ανεπιτήδευτα σε επαφή με τη γυναικεία τους φύση. Καταφύγιό τους το Casa Susanna, μία εξοχική κατοικία στην επαρχία της Νέας Υόρκης, το μέρος που μπορούσαν να νιώσουν σπίτι τους, μακριά από τα επικριτικά βλέμματα.
Σε μια εποχή που το γένος ήταν βιολογικά προσδιορισμένο, αυτοί οι «πρόσφυγες του φύλου», όπως συνήθιζαν να αποκαλούν την παρενδυσία* οι κλινικοί ψυχολόγοι, μπορούσαν να χάσουν τη δουλειά τους και την ελευθερία τους αν αποκαλυπτόταν τι έκαναν.
Δείτε την συνέχεια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου