Συνωμοσιολάγνες θεωρίες. Εθνικός φαταλισμός-εθνική μοιρολατρία; Ότι εσύ δεν μπορείς να κάνεις τίποτα την ώρα που κάποιοι άλλοι καθορίζουν τις τύχες σου. Εθνική …οκνηρία ;
Διότι , αν το παιχνίδι έχει κριθεί, δεν χρειάζεται και να πολυσκέφτεσαι για λύσεις πραγματικές και κυρίως για τις δικές σου ευθύνες.Δηλαδή δεν χρειάζεστε ακόμα και να πολυσκέφτεσαι σαν εκλογικό σώμα αφού τα πάντα έχουν μαγειρευτεί και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Και οδηγείσαι σε περιοδικές απογοητεύσεις και καταστροφές απορώντας και πέφτοντας συνεχώς από τα σύννεφα και να έχεις μια διαδοχή κυβερνήσεων που να μην είναι παρά μια διαδοχή πολιτικά ελλειποβαρών, (για ορισμένους, προδοτών!)..
Αφού δηλαδή ψηφίζουμε… σωστά και δεν κάνουμε λάθη , αρα ενισχύουμε τη λογική του λαϊκισμού. Αλλά τι κάνει ο λαϊκισμός; Παίρνει τις εμμονές σου τις προκαταλήψεις σου και τις καθαγιάζει. Δηλαδή , σου λέει έχεις δίκιο. Αρα δεν είσαι εσύ υπεύθυνος. Άλλωστε ο λαϊκισμός δεν είναι ιδεολογικό κίνημα. Είναι η μανίτα της πολιτικής!Αυτό σημαίνει–οδηγεί σε…αυτοαπαλλαγή του ίδιου του πολίτη , αφού πλέον λανθασμένα του γίνεται πίστη, συνείδηση πως δεν μπορεί να κάνει τίποτα.
Ακριβώς τούτο είναι και ο μεγάλος υπονομευτής στα θεμέλια της Δημοκρατίας. Σαν να σου λένε πως η ψήφος σου δεν έχει σημασία , κάτσε σπίτι σου και δες το ίδιο έργο που για λογαριασμό σου γύρισαν κάποιοι άλλοι. Ακριβώς και απόλυτα τούτο οδηγεί σε αύξηση τάσης του αντιευρωπαισμού. (Άλλοι τον λένε ευρωσκεπτικισμό! και τον… παντρεύουν με τον εθνολαικισμό!).
Στο αμερικάνικο σύνταγμα η περιγραφή είναι σαφής: «Η ιδέα που έχει ένας λαός για την ευτυχία του είναι πάντα σε συνάρτηση με τα βιώματά του». Αν τούτο ισχύει για τους Αμερικανούς, μάλλον ισχύει περισσότερο σήμερα,για τον ελληνικό λαό που περιδιαβαίνει περίοδο πρωτοφανούς κρίσης.
Αν βλέπει κάποιες προσδοκίες του δεν επιτελούνται τότε και η άποψή του για την ευρωπαϊκή κοινότητα καταρρέει. Λεφτά-λεφτά , ΕΣΠΑ,επιδοτήσεις και κόντρα παροχές ήταν η εξιδανίκευση στο μυαλό του νεοέλληνα με κρουνό ασταμάτητο την ίδια την Ευρώπη.
Καμιά εικοσαριά και παραπάνω χρόνια τώρα, εγώ θα σου δίνω , εσύ μην παράγεις . Και να πακέτα , να Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα να επιδοτήσεις και τώρα να που ο ευρωπαισμός μας σαν λαού δοκιμάζεται. Κι’ενώ ξεριζώναμε τα ελαιοπερίβολα και πετούσαμε-θάβαμε τα πορτοκάλια στις χωματερές , δεν μας ενδιέφερε να διαβάσουμε τα …ψιλά γράμματα , πως ο…Θείος από τις Βρυξέλλες είχε και έχει κάποιους δικούς του κανόνες.
Κι ενώ όλα τα παραπάνω μας συμβαίνουν αναρωταται κανείς για το …φάρμακο. Και το φάρμακο είναι πως χρειάζεται μια εθνική ηγεσία που θα δώσει ξεκάθαρα τον βηματισμό της τωρινής εποχής ώστε να παρασχεθεί η δυνατότητα της χώρας να σταθεί στα πόδια της σε ένα δύσκολο κόσμο τρικυμίας.
Κατά πάγια όμως τακτική , ιδιαίτερα σήμερα ζούμε παραμύθι –αφήγημα λαικίστικο σε βαθμό πρωτόγνωρο. Σε σημείο που παρα ταύτα, ο Έλληνας να πειστεί , να συνεχίσει να έχει την ιδέα πως η Ευρ. Ένωση θα σου δίνει πάντα λεφτά . Σ’αυτό φταίει βέβαια και η ίδια που σου δίνει λεφτά να καταστρέψεις και όχι να παράγεις. Ακόμα και σήμερα. Μια σχέση δούναι και λαβείν. Ανατροφοδοτούμενος λαικισμός. Και έρχονται τα κόμματα
να τον ενισχύουν συνεχώς. Και ο πολίτης; Ποιος πολίτης; Το… βιολί του:
Εγώ δεν σε ψηφίζω επειδή με έπεισες πως οι απόψεις σου είναι σωστές, αλλά σε ψηφίζω βλέποντας την ψήφο μου σαν είδος …αυτοεκπληρούμενης προφητείας. Τι να με ενδιαφέρει που μου υπόσχεσαι …παπάδες!. Αρκεί, αραχτός να περνάω καλά. Αυτό θέλω να μου φροντίζεις, να μου παρέχεις.
Συνεπώς ο λαικισμός είναι πλέον σημαία και της αριστεράς και της δεξιάς. Και έτσι φτάνουμε να συντηρούμε εθνική αυταρέσκεια παρά την εθνική συντριβή. Κι’έτσι καταφεύγουμε σε συνήθη …εθνικά κόλπα: Έτσι, φοροδιαφυγή =άμυνα κατά του κράτους .
Όπου η πολιτική ιδιοτέλεια αδελφοποιείται με την εξαμιτομικευμένη για τον κάθε πολίτη ξεχωριστά ιδιοτέλεια , που εκθρέφει τον νεποτισμό στο διηνεκές. (η φράση είναι Μπάμπης).
Και από το δεν πληρώνω-δεν πληρώνω, να καεί-να καεί το μπουρ@@λο η Βουλή, τους νενέκους, τους γερμανοτσολιάδες, κουίσλιγκ, προδότες,Τσολάκογλου, φθάσαμε στην διακυβέρνηση της τελευταίας διετίας, μια διακυβέρνηση με αργκό , μορφή διπλής γλώσσας που εγκαταστάθηκε στον δημόσιο λόγο, ώστε να δικαιολογήσει τα…αδικαιολόγητα. Μια επικοινωνιακή διαχείριση της κρίσης. Άλλο όμως στρατηγική και άλλο τακτικισμός ,ώστε να κερδίσω χρόνο και να σε πείσω πως πραγματικά διαπραγματεύομαι σκληρά.
Και ονομάζουμε…βαφτίζουμε , την μείωση συντάξεων…αναπλαισίωση!, την εφαρμογή νέων μέτρων …μεταλιτότητα, την τρόικα…θεσμούς, μιλάμε για Athens Group, Brussels Grup, υπερθεματιστές, υπερταμεία, προσδοκώντας υψίστη συναισθηματοποίηση του κόσμου , υποτάσσοντας τη λογική στο θυμικό. Μια φόρμουλα που ενσωματώθηκε με εισηγητές το πολιτικό προσωπικό, τους διανοούμενους και βέβαια τα ΜΜΕ. Καταιγισμός από λέξεις , πονηρά περιτυλίγματα, αμπαλάρισμα ιδεοληψιών και νεοαριστερίστικης εμμονικότητας.
Βέβαια η δεξαμενή νεολογισμών της αριστεράς (ποιας αριστεράς;) είναι απύθμενη!. Τώρα,σε εποχή… προσγείωσης το…κόλπο συνεχίζεται. Πασσάρισμα καινοφανών νεολογισμών,ώστε να οδηγείται κανείς σε διπλή σκέψη, μπέρδεμα των εννοιών, που δεν οδηγεί στον ορθολογισμό!.
Κι’εγώ κάθομαι αποθαρρυμένος, αδυνατισμένος, απελπισμένος και αμήχανος κοντά 7 χρόνια τώρα (κυρίως τα δύο τελευταία) και οικτίρω τη πίστη μου για τις επιλογές της ψήφου μου. Αλλά καλά να πάθω . Αφού με δούλεψαν. Αφού μου έλεγαν αυτά που ήθελα ν’ακούσω. Κι’εγώ τους πίστεψα. Αρα συνέβαλα, όντας ανατροφοδότης λαικιστής (κατά το ήμισυ!).- Αρα, συνυπεύθυνος!.-
Του Μπάμπη Μώκου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου