 |
| Κι εγώ τον βρήκα σήμερα… αλήθεια σας λέω!!! Τον
βρήκα σκαλίζοντας το φωτογραφικό αρχείο του πατέρα μου, στο ξύλινο
σκονισμένο μπαούλο της σοφίτας…. Ναι στη σοφίτα… που όταν ανοίγεις το
παραθύρι της περνώντας το δείκτη σου στο μισοσκουριασμένο μάνταλο
γρατζουνά έναν ήχο μιας άλλης εποχής και τότε είναι που γεμίζει μπλε η
ματιά σου, θωρώντας τα νερά του Αμβρακικού να αγκαλιάζονται σχεδόν με το
γαλάζιο τ’ ουρανού… εκεί είναι που ηρεμεί το μυαλό και γαληνεύει η
ψυχή σου. (Αγγελική Δόνου) |
«…Βρήκα στην Αμφιλοχία, το Σταμούλη το λοχία,
παλιό μου συμπολεμιστή με το κεφάλι του στ' αχτί…»
Μια παλιά ασπρόμαυρη φωτογραφία λοιπόν, της οποίας η λήψη έγινε σαν
σήμερα 28η Οκτωβρίου 1970. Τους είδα να κάθονται στο Δημαρχιακό Μέγαρο
(μετά την παρέλαση ακολουθούσε και τότε δεξίωση) να αφηγούνται ιστορίες
για το ’40 και ν’ αναλύουν γεγονότα της καθημερινής και πολιτικής
σκηνής της τότε εποχής, πίνοντας τα ουζάκια και τα κρασάκια τους…
Ο
Σταμούλης ο Λοχίας του Ιωάννη και της Χρυσαυγής γεννημένος το 1933 ήταν
γέννημα θρέμμα Αμφιλοχιώτης. Είχε έναν αδελφό (γεννημένος το 1927 ο
οποίος ήταν μόνιμος αξιωματικός) και τρεις αδελφές, την Ουρανία και την
Καλλιόπη από τον πρώτο γάμο του πατέρα του και μια ακόμα αδερφή από το
δεύτερο γάμο του πατέρα του.
Ήταν παντρεμένος με τη Βησσαρία Μπούρα του
Παναγιώτη από την Αμφιλοχία και είχαν αποκτήσει δύο παιδιά, την Ιωάννα
και τον Κώστα. Η αδελφή του Ουρανία, εξασκούσε το επάγγελμα του
οδοντιάτρου στον Πειραιά και είχε οικογενειακές σχέσεις με τον
στιχουργό Πυθαγόρα που καταγόταν από το Αγρίνιο.
Ο Σταμούλης ήταν ψηλός, γεροδεμένος και πατριώτης και η όλη
κορμοστασιά του ενέπνευσε τον αγρινιώτη στιχουργό Πυθαγόρα να γράψει το
πανέμορφο τραγούδι που γνώρισε τεράστια επιτυχία. Δεν πολέμησε όπως
καταλάβατε, απλά ο στιχουργός, εντυπωσιασμένος από το παρουσιαστικό του
Σταμούλη και τις δραστηριότητες του (ποδοσφαιριστής, άριστος ψαράς και
δύτης) ανακάτεψε και την ιδιότητα του αδελφού του, που όπως προείπαμε
ήταν αξιωματικός, και σύνθεσε το κομμάτι. Έτσι ο γενέθλιος τόπος του
Σταμούλη έγινε γνωστός σε όλη την Ελλάδα αλλά κι ο ίδιος ένας θρύλος.
Σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα και η κηδεία του έγινε στην Αμφιλοχία στις 19/09/1971 με μεγαλοπρέπεια, πλήθος κόσμου, πολλούς καλλιτέχνες και παρόντα τον φίλο στιχουργό και συνθέτη Πυθαγόρα από το Αγρίνιο.
Σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα και η κηδεία του έγινε στην Αμφιλοχία στις 19/09/1971 με μεγαλοπρέπεια, πλήθος κόσμου, πολλούς καλλιτέχνες και παρόντα τον φίλο στιχουργό και συνθέτη Πυθαγόρα από το Αγρίνιο.
|
| Από δεξιά: Σταμούλης Γερομήτσος, Δημητρέλος (;) (Ταγματάρχης), Παναγιώτης Κόκκαλης (δήμαρχος Αμφιλοχίας τότε), Πάνος Φλώρος, Παντελής Δόνος, Σπύρος Κριτής, Δημήτρης Λαβράνος. |
Αγγελική Δόνου (Φωτογραφικό αρχείο: Α. Δόνου)
Με την καλημέρα μου φίλε Γιώργο θα ήθελα να κάνω μία επισήμανση σε ότι αφορά τον στίχο του τραγουδιού σε ένα και μόνο σημείο του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε το κεφάλι του στ' αχτί δηλαδή στην ακτή και όχι σταχτί είναι το ορθόν.