Στον Αντώνη Δ. Δήμου (1934-2021)

Στο καφενείο του Φώτσα Ζαράγκα. Ο Φώτσας ακουμπισμένος στην πλάτη της καρέκλας. Αριστερά ο Ντίνος Διγενής, δύο άγνωστοι, όρθιος ο μικρός Αντώνης Δήμου και δεξιά ο Θωμάς Σταφυλάς.

Ο Αντώνης, ο καλός μας συμπολίτης. Ο γιος του αείμνηστου Μήτσου Δήμου (Κοντοβά) που για χρόνια έδινε με την ευστροφία του και την θυμοσοφία του ζωή στο Σεϊτάνπαζάρ , την σημερινή οδό Θ. Χαβίνη. 

Ο έντιμος και ξεχωριστός υπάλληλος του Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας. Ο ήρεμος και διαλλακτικός συνάνθρωπος, ο υποδειγματικός οικογενειάρχης και προ πάντων ο αθεράπευτος εραστής της Αμφιλοχίας που – όπως πάντα – τον είχαμε κοντά μας κι αυτό το καλοκαίρι αλλά για τελευταία όμως φορά.

Σήμερα επιστρέφει στον αγαπημένο τόπο της γεννήσεώς του όχι για να μας χαιρετίσει με το σεμνό του μόνιμο χαμόγελο, αλλά για να εισέλθει στη μεγάλη Αμφιλοχία την περιμανδρωμένη και κοιμωμένη. 

Με την προς τα Άνω μετάβασή του, περιορίζεται στενάχωρα ο κύκλος των ανθρώπων του πολέμου και της κατοχής · αυτών που αγωνίστηκαν υπεράνθρωπα για επιβίωση σε μια πατρίδα ερειπωμένη όπως· και ο αείμνηστος πλέον συμπολίτης μας Αντώνης που ξεπερνώντας όλες τις δυσκολίες τα κατάφερε.

Θα τον θυμόμαστε με αγάπη και σεβασμό.

Πηγή: e-maistros.gr