«ΘΑ…ΓΥΡΙΣΕΙ Ο ΗΛΙΟΣ;!!» Του Μπάμπη Mώκου.

Μάης του 1936 στην Θεσσαλονίκη.. (πηγή φωτογραφίας: antigeitonies.blogspot.gr)

«Μέρα Μαγιού μου μίσεψες

Μέρα Μαγιού σε χάνω…!».

Αστραπή διαδίδονται από στόμα σε στόμα τα …νέα για τα  επεισόδια της Θεσσαλονίκης. Βλέπει  στην εφημερίδα και την φωτογραφία με τον σκοτωμένο καπνεργάτη  ο Γιάννης Ρίτσος, κλείνεται για τρεις μέρες στην κάμαρα του και δεν βγήκε παρά όταν τέλειωσε τον θρυλικό «Επιτάφιο»!.

Μέρες του ’36, χιλιάδες εργαζόμενοι στους δρόμους της Θεσσαλονίκης και η τότε ΕΓΕΣΕΕ  ως προπομπός, κλιμακώνει τις εργατικές κινητοποιήσεις με αιτήματα να ανέβει το ημερομίσθιο από τις 75 στις 135 δραχμές να θεσπιστούν κάποιες ώρες ξεκούρασης για τους εργαζόμενους και να υπάρχει μια ελάχιστη κοινωνική ασφάλιση.

Στην Αθήνα η Βουλή, έντρομη, πανικόβλητη, ακούγοντας από την συμπρωτεύουσα τον…αχό, λόγω των συνεχών από μέρες κινητοποιήσεων και διαδηλώσεων διακόπτει για τρίμηνο! τις εργασίες της,πετώντας το…μπαλάκι στον Μεταξά (πρωθυπουργός τότε, τον Αύγουστο έγινε δικτάτορας), ώστε να…χειριστεί «κατ’ιδίαν» το θέμα και να αντιμετωπίσει τις «ταραχές».

Το πλήθος των διαδηλωτών συνεχώς διογκώνεται, γίνεται …ποτάμι διαμαρτυρίας.

Χιλιάδες εργάτες, λιμενεργάτες, καπνεργάτες, αρτεργάτες, επαγγελματίες έχουν ξεχυθεί από μέρες στους δρόμους απαιτώντας εργασιακό δίκιο.

Και τι κάνει ο Μεταξάς; Βάζει τους Χωροφύλακες να τους απωθήσουν  κι’αφού δεν το καταφέρνουν, αρχίζουν να βαράνε στο…ψαχνό.

Δώδεκα νεκροί και ίσα με 300 σοβαρά τραυματίες. Κι’όταν η κατάσταση ξεφεύγει, καλείται να παρέμβει το Γ’ Σώμα Στρατού, που δεν κάνει τίποτα άλλο, παρά να προστατεύσει τους χωροφυλάκους και να τους γλυτώσει από το λιντσάρισμα των χιλιάδων πλέον εξεγερμένων διαδηλωτών.

Ήταν τέτοιες μέρες του Μάη του 1936 όταν η Ελλάδα συγκλονίζονταν από τα γεγονότα της Θεσσαλονίκης που ‘εστρωσαν τον δρόμο για την δικτατορία του Μεταξά.
Αυτά συνέβαιναν τότε που ο κόσμος διεκδικούσε και απαιτούσε. Που εξαπολύονταν στους δρόμους να υπερασπιστεί το δίκιο του. Που προτεραιότητα ήταν η ίδια η ζωή του. Και που δεν δίσταζε ακόμα και να θυσιαστεί για τα δικαιώματά του.

Και που δεν ανησυχούσε αν θα προλάβαινε να  γυρίσει το γρηγορότερο σπίτι του για να προλάβει στην TV τον τελικό του κυπέλλου Ελλάδος, το «Xfactor», το «Survivor»!  η τη...στέψη του βαθιά συστημικού «Roi de soleil»-Μακρόν !.

Έτσι ήταν ο κόσμος τότε. Μπορεί να μην είχε μαγιονέζες…υαλοουρονικά και …χαβιάρι!. Είχε όμως αγωνιστικό φιλότιμο. Σήμερα έχει; Πούντο;

 Υ.Γ. Στις εκδηλώσεις για την Πρωτομαγιά είδα πολλά νέα παιδιά. Μπράβο ρε…μάγκες. (Οι μεγαλύτεροι ήταν …αραχτοί, στα ..τσίπουρα!).

Του Μπάμπη Μώκου..